w. Faustyna Kowalska DZIENNICZEK DUCHOWY(1)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tym naczyniem jest ten obraz z podpisem: Jezu, ufam Tobie.(Dz327)328.ZW.FAUSTYNA PROSI PANA JEZUSA, BY ZAKR�LOWAA W JEJ SERCUO Miłości najczystsza, zakróluj w całej pełni w sercu moim i dopomóż mi spełniaćwolę Twoją św.jak najwierniej.(Dz 328)329.PAN JEZUS PRZYPOMINA ZW.FAUSTYNIE O POSAUSZECSTWIE WOBECMATKI PRZEAO%7łONEJPod koniec trzydniowych rekolekcji ujrzałam, że idę po nierównej drodze i co chwilasię potykam i widzę, że idzie za mną jakaś postać, która mnie wciąż podtrzymuje, a ja jestemz tego niezadowolona i proszę, ażeby się ode mnie ta postać odsunęła, bo ja chcę iść sama.Jednak ta postać, której nie mogłam poznać ani na chwilę mnie nie opuściła.Zniecierpliwiłomnie to i odwróciłam się do niej i odepchnęłam ją od siebie.I w tej chwili poznaje, że tąpostacią jest Matka Przełożona, i w tej chwili widzę, ze nie jest to Matka Przełożona, ale PanJezus, który głęboko się spojrzał na mnie i dał mi poznać, jak Go to boli, jeżeli wnajdrobniejszej rzeczy, nie staram się pełnić woli przełożonej, która jest wolą Moją.Przeprosiłam Pana bardzo i te przestrogę głęboko wzięłam sobie do serca.(Dz 329)110330.MATKA BO%7łA BAOGOSAAWI SPOWIEDNIKOWI ZW.FAUSTYNY+ W pewnej chwili powiedział mi spowiednik, żebym się pomodliła na jego intencję izaczęłam nowennę do Matki Bożej.Nowenna ta składała się z odmówienia dziewięć razy:Witaj Królowo.Pod koniec nowenny ujrzałam Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus na ręku iujrzałam także swego Spowiednika, który klęczał u Jej stóp i rozmawiał z Nią.Niezrozumiałam, co rozmawiał z Matka Bożą, ponieważ byłam zajęta rozmową z DzieciątkiemJezus, które zeszło z ręki Matki Bożej i zbliżyło się do mnie.Nie mogłam się nadziwić Jegopiękności.Usłyszałam parę słów, słowa te są następujące: - Jestem nie tylko KrólowąNieba, ale i Matką Miłosierdzia i Matką twoją.I w tej chwili wyciągnęła prawą rękę, wktórej trzymała płaszcz i osłoniła nim tego kapłana.W tej chwili znikło widzenie.(Dz 330)331.PAN JEZUS W PRZEPROWADZANIU SWOICH PLAN�W POSAUGUJE SISPOWIEDNIKIEM ZW.FAUSTYNYO, jak wielką łaską jest mieć kierownika duszy.Szybciej postępuje się w cnocie,jaśniej poznaje wolę Bożą, wierniej ją wypełnia, idzie się drogą pewną i bezpieczną.Kierownik umie ominąć skały, o które rozbić bym się mogła.Bóg dal mi tę łaskę dość pózno,ale cieszę się nią bardzo, widząc, jak Bóg się skłania do życzeń kierownika.Przytaczam jedenfakt z tysiąca, jakie mnie się przydarzają.Jak zwykle wieczorem prosiłam Pana Jezusa opodanie mi punktów do jutrzejszego rozmyślania.Otrzymałam odpowiedz: rozmyślaj oProroku Jonaszu i o jego posłannictwie.Podziękowałam Panu, ale w duszy zaczęłam sięzastanawiać:, co za odmienne rozmyślanie od innych.Jednak cała siłą duszy starałam sięrozważać i znalazłam w tym Proroku siebie, w tym znaczeniu, że i ja się często wymawiamprzed Bogiem, że kto inny lepiej by spełnił wolę Jego św.- nie rozumiejąc, ze Bóg możewszystko, że tym lepiej się uwydatnia Jego wszechmoc im narzędzie lichsze.Bóg mi towyjaśnił.Po południu była spowiedz Zgromadzenia.Kiedy przedstawiłam kierownikowi swejduszy lęk, jaki mnie ogarnia z powodu posłannictwa, do którego Bóg mnie używa, jakonarzędzia nieudolnego, odpowiedział mi ojciec duchowny, że czy chcemy, czy nie, to jednakwolę Bożą spełnić musimy i dał mi przykład Proroka Jonasza.Po skończonej spowiedzirozmyślałam sobie, skąd wie spowiednik o tym, ze Bóg mi każe rozmyślać o tym Jonaszu,przecież mu o tym nie mówiłam.Wtem usłyszałam te słowa: kapłan, kiedy Mnie zastępuje,to nie on działa, ale przez niego, życzenia jego są życzeniami Moimi.Widzę, jak Jezusbroni Swych zastępców.Sam wchodzi w ich działanie.(Dz 331)332.PAN JEZUS %7łDA OD ZW.FAUSTYNY DZIECICTWA DUCHOWEGO+ Czwartek. Kiedy zaczęłam godzinę świętą chciałam się zatopić w konaniu Jezusaw Ogrójcu.Wtem słyszę w duszy głos: rozmyślaj tajemnice Wcielenia.I nagle zjawiło sięprzede mną Dziecię Jezus promieniujące pięknością. Mówi mi jak bardzo się podoba Boguprostota duszy.Chociaż niepojęta jest wielkość Moja, lecz obcuje tylko z maluczkimi żądam od ciebie dzięcięctwa ducha.(Dz 332)111333-334.SPOWIENIK TAK%7łE %7łDA OD ZW.FAUSTYNY DZIECICTWA DUCHOWEGOWidzę teraz jasno, jak Bóg działa przez spowiednika i jak wierny jest w obietnicachSwoich.Przed dwoma tygodniami spowiednik każe mi się zastanawiać nad tym dziecięctwemduchowym początku przychodziło mi to trochę trudno, jednak spowiednik nie zważając namoją trudność, każe mi w dalszym ciągu zastanawiać się nad tym dzięcięctwem ducha.Wpraktyce niech się to dzięcięctwo tak objawia: dziecko nie zajmuje się przeszłością aniprzyszłością, ale korzysta z chwili obecnej.U Siostry chcę podkreślić to dziecięctwo ducha ikładę na to wielki nacisk.Widzę, jak się skłania do życzeń spowiednika, że w tym czasie nieukazuje mi się, jako nauczyciel w pełni sił i człowieczeństwa dorosłym, ale ukazuje mi się,jako małe dziecię.Ten Bóg, nieogarniony, zniża się do mnie w postaci małej Dzieciny.Jednak wzrok mojej duszy nie zatrzymuje się na tej powierzchni. Chociaż przyjmujeszpostać małej Dzieciny, ja w Tobie widzę Nieśmiertelnego, nieograniczonego Pana nad pany,którego wielbią dniem i nocą duchy czyste, dla którego płoną serca Serafinów ogniemnajczystszej miłości.O Chryste, o Jezu, pragnę przewyższać ich w miłości ku Tobie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download @ ebook @ pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia

Tematy