Arystoteles Ustroj polityczny Aten (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ofiarą ostracyzmu padł w tym czasie284* Arystydes, syn Lysimacho-sa285.Jednakże, w czwartym roku potem, za archontatu Hypsichidesa286*, wobecgrozby najazdu Kserksesa wszystkich ostracyzmowanych odwołano z wygnania287wydając równocześnie postanowienie, ze na przyszłość tacy wygnańcy mająmieszkać w okolicy między przylądkami Gerajstos a Skyllajon albo stracą nazawsze prawa obywatelskie288*.podaje Plutarch) Bliższy prawdy może być Arystoteles, gdyż Ateny miały w 489 r siedemdziesiąt,a w 480 r dwieście okrętów Zob P J Rhodes, Commentary, s 277 - 8282Temistokles, syn Neoklesa z demu Freamoi (w południowo-wschodmej Attyce), pochodziłz rodu Lykomidai Prawdopodobnie jego matka nie była Atenką Temistokles sprawował archontatw 493/2 r (Dion Hal Ant Rom VI, 34, 1), z czym łączy Tukidydes początek prac w Pireusie (ThucI, 93, 3) Prawdopodobnie Temistokles nie wywodził się ze starej arystokracji i w życiu politycznymAten należał do hommes n��i (Davies, APF, s.213) Zob A J Podlecki, The Life of Themistocles,Pnnceton 1975281Por Thuc I, 14, 3284*prawdopodobme za archontatu Nikodemosa w 483/2 r, niewątpliwie w związku z akcjąbudowy floty Termstoklesa285Arystydes był zapewne kuzynem Kalliasa, syna Hippomkosa (Davies, APF, s 48-9, 256 - 7)Według Plutarcha Arystydes był strategiem w 490 r (Plut Arist 5, l - 6) W 489/9 r archontem byłalbo on (Plut Arist 1,2-8, 5, 9-10) albo Arystydes, syn Ksenofilosa Arystydes uchodzi za głównegoprzeciwnika Termstoklesa i reprezentanta orientacji arystokratycznej"286*Archontat Hypsichidesa przypada na 481/80 r, a więc trzeci a me czwarty po wspomnianympowyżej archontacie Nikodemosa (483/2), co stwierdza również Plutarch (Arist 8) Dlatego tez sąproponowane odpowiednie poprawki Może to pomyłka samego Arystotelesa, a może wygnanieArystydesa datowano na 484/3 r , pod którym to rokiem (pierwszy rok 74 Olimpiady) umieszcza ten fakttakże Hieronim [Archonta Hypsichidesa znamy jedynie z tego fragmentu W czwartym roku po 483/2, tjw 480/79 archontem był Kalliades (Diod XI, l, 2, Marm Par 239 A 51), co każe przesunąć archontatHypsichidesa na rok 481/80 Zob R Develm, Atheman Officials 684 -323 B C , wyd cyt, s 59 ]287Zarówno Arystydes, jak i Ksantippos wrócili do kraju i jako strategowie odegrali w 479 rwielką rolę w wojnie z Persami (Herodot IX, 28, 6, 8, 131, 3) Niewykluczony jest również powrótMegaklesa Z kolei Hipparch, syn Charmosa, prawdopodobnie me wrócił (por Lyc Leocr 117), leczprzeszedł na stronę Persów288*Gerajstos przylądek na południu Eubei, Skyllajon wschodni przylądek ArgolidyPonieważ znane przykłady skazanych na wygnanie ostracyzmem me zgadzają się z tym postanowieniem(tak np Kimon przebywał na Chersonezie, Hyperbolos na Samos), proponują niektórzy, ażeby zamiastprzekazanego w tekście �� czytać �� poza obrębem Jednakże, kiedy prawo to wydawano,chodziło widocznie o to, żeby wygnańcy nie oddalali się zbytnio od ojczyzny, w czasach jednakpózniejszych, w zmienionej sytuacji politycznej, postanowienia tego, może jako przestarzałego, nieprzestrzegano Nie ma więc konieczności wprowadzania poprawki do tekstu23.Do tego więc stopnia rozwoju doszły wówczas Ateny, wzrastającstopniowo w siły wraz z postępem demokracji.Po wojnach medyjskich znowunabrała znaczenia Rada Areopagu i rządziła państwem, przejąwszy kierownict-wo289 nie na mocy jakiejś uchwały, lecz dzięki temu, że jej zasługą była bitwapod Salaminą290.Kiedy bowiem strategowie znalezli się w trudnej sytuacjii ogłosili, ażeby każdy sam troszczył się o swe ocalenie, Rada, zdobywszyodpowiednie środki, wypłaciła każdemu obywatelowi osiem drachm i kazaławsiąść na okręty.Z tego to powodu uznano znaczenie Rady, a Ateńczycy mielidoskonałe rządy i to w takich okolicznościach.Tak się bowiem w tym czasiezłożyło, że Ateńczycy i doświadczenie w wojnie zdobyli, i sławę wielkąu Hellenów zyskali, i wbrew woli Lacedemończyków291 zagarnęli hegemonię namorzu.Przywódcami ludu byli w tym czasie Arystydes, syn Lysimachosa i Temi-stokles, syn Neoklesa292; jeden z nich miał sławę dobrego wodza, drugi zręcznego polityka, a nadto prawością swoją wyróżniał się wśród współ-czesnych.Toteż oddawali państwu usługi, jeden jako wódz, drugi jako do-radca.Obaj, chociaż poróżnieni z sobą, przeprowadzili wspólnie odbudowęmurów293; to zaś, że Jonowie zerwali przymierze z Lacedemończykami294,sprawił Arystydes swoimi namowami, wykorzystawszy fakt, że Spartaniewzbudzili ku sobie niechęć z powodu Pauzaniasza295.Arystydes też w trzecimroku po bitwie pod Salaminą, za archontatu Timosthenesa296*, ustalił wysokośćdanin297 dla miast związkowych i złożył przysięgę Jonom298, że oni i Ateńczycy289Nie bardzo wiemy, jak owa ��, oparta raczej na autorytecie aniżeli na formalnieustanowionych przepisach, była wykonywana w praktyce.290Por.Plut.Them.10, 6 - 7.291Zob.Herodot VIII, 3, 2.Zdaniem Tukidydesa Ateńczycy przejęli hegemonię na morzu zazgodą Spartan (Thuc.I, 95, 7.Por.Xen.Hell.VI, 5, 34; Plut.Arist.23, 7; Diod.XI, 50), za czymprzemawia również fakt, że Ateny i Sparta pozostawały w dobrych stosunkach do czasu, gdyKimon cieszył się wpływami w Atenach [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download @ ebook @ pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia

Tematy