Bandler R. Ginger J. Z zab w ksiezniczki

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W normalnym procesie terapeutycznym klient będzie następnie wcielał się w teczęści.Będzie płakał, przeżywał gniew, zachwyt, uniesienie itd.Wykorzystującwszystkie kanały wyjścia wykaże, że zmienił stan świadomości i stał się częścią, zktórą chce nawiązać komunikację.Robiąc przebudowanie, cofamy się o krok i prosimy klienta, by stworzył część,która przejmie odpowiedzialność za utrzymanie sprawnej, skutecznej komunikacjimiędzy wszystkimi częściami.Ten sam sześcioetapowy wzorzec można wykorzystaćjako zasadę organizującą pracę w przypadkach bardziej typowych.Etap pierwszy,identyfikowanie wzorca, odpowiada w normalnym kontekście terapeutycznympytaniu: Jakie zmiany chciałbyś dzisiaj wprowadzić? i uzyskaniu na nie spójnejodpowiedzi.W tradycyjnej pracy terapeutycznej istnieje wiele sposobów nawiązaniakomunikacji z jakąś częścią, o ile jesteś elastyczny.Można na przykład dokonaćpolaryzacji.Załóżmy, że spotykam się z kimś znajdującym się w głębokiej depresji.Jednym ze sposobów skontaktowania się z jego naprawdę depresyjną częścią jestbezpośrednie zwrócenie się do niej.Jeżeli chcę porozumieć się z częścią, która niechce, aby on w tym tkwił, mogę powiedzieć: Człowieku, ależ ty jesteś depresyjny!Najbardziej ze wszystkich znanych mi osób - założę się, że byłeś taki przez całe życie.Nigdy nie przeżywałeś niczego innego prócz depresji, nigdy. No cóż, nie przez całe życie, ale w przeszłości. Och, nie.Założę się, że tak wyglądało całe twoje życie. Nieprawda, w zeszłym tygodniu przez godzinę czułem się całkiemdobrze.Innymi słowy, jeżeli przerysowujesz dolegliwości klienta i robisz to w sposóbspójny, uzyskujesz reakcję spolaryzowaną.W momencie, gdy klient skontaktuje się ztym drugim biegunem polaryzacji, możesz gozakotwiczyć.Kobieta:- Mam klienta, który mówi: To śmieszne! Nie chcę tego robić.- W porządku.W czym problem?Kobieta:- Czy mam roześmiać się w tym momencie? Czy też, no wiesz.- Nie.Cóż, przede wszystkim nigdy nie spotkałem się z taką odpowiedzią.Dziejesię tak dlatego, że robię wiele przygotowań.Dużo czasu poświęcam na wchodzeniew rytm, dostrajanie się, odzwierciedlanie.Możesz więc potraktować tę odpowiedzjako informację, że nie przygotowałaś pacjenta dostatecznie dobrze.�w sygnał może też wskazywać, iż dotarłaś właśnie do części, z którą musisznawiązać komunikację.Zachowanie człowieka stanowi jeden zestaw przekazów, ajego słowa - inny.Jeżeli uznasz, że z częścią aktywną, która mówi: To jestśmieszne , i tak musisz się skomunikować, nie przechodzisz do wzorcasześcioetapowego, ale do typowego wzorca terapeutycznego.Już nawiązałaśkomunikację z tą częścią.Zakotwicz ją w sposób, który omawialiśmy wcześniej.Daci to dostęp do tej części w każdym momencie, kiedy będziesz tego potrzebowała.Według typowego wzorca terapeutycznego uzyskałeś udaną odpowiedz.Niezależnie od tego, czy będziesz realizować wzorzec sześcioetapowy, czy teżomawiany właśnie wzorzec typowego spotkania terapeutycznego, zbudujesz kanałkomunikacji.W tym momencie przyjmuj jedynie sprawozdanie, a nie interpretacjeświadomego umysłu klienta.Jeżeli zajmiesz się interpretacjami, wpadniesz wkłopoty, w których on tkwi.Polegają one na zaburzeniu komunikacji międzyświadomym rozumieniem a nieświadomymi intencjami.Jeżeli staniesz po stronierozumu, przegrasz - chyba że wezmiesz stronę nieświadomości, ponieważ ona i takzawsze wygrywa.Gdy twój klient odmawia zajmowania się badaniem nieświadomejczęści, możesz powiedzieć: Zapewniam cię, że część, którą świadomie atakujesz iktóra zmusza cię do X, robi dla ciebie coś użytecznego.Zamierzam sprzymierzyć sięz nią przeciwko twojemu świadomemu umysłowi.Będę trwała w tej koalicji, dopókinie znajdzie ona wzorców zachowania bardziej skutecznych niż to, co robiszobecnie.Bardzo trudno przeciwstawiać się czemuś takiemu.Potwierdziły to mojedoświadczenia.Trzeci etap przebudowania jest podstawowym składnikiem terapii rodzinnej.Powiedzmy, że ojciec często traci panowanie nad sobą.Virgi-nia Satir czeka, ażodreaguje on sporą część złości, a potem mówi: W ciągu wielu lat pracy z rodzinamiwidziałam mnóstwo rozgniewanych osób i wielu ludzi, którzy potrafią wyrażaćgniew.Dla każdej istoty ludzkiej ważna jest umiejętność wyrażania emocji zarównoradości, jak i gniewu.Cenię to, co zrobiłeś i mam nadzieję, że inni członkowierodziny także dysponują podobnymi możliwościami wyrażania uczuć.To byłowchodzenie w rytm.Akceptacja, akceptacja, akceptacja [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download @ ebook @ pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia

Tematy