[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Były dokładnie wielkości palca więcsięgnęłam aby go dotknąć. Och.zapłakałam.Mała igła ukłuła mnie następnie zniknęła i zastąpiła ją świeża.Kropla krwi skapnęła mi z palca.- Nie ma mowy.Powiedziała Bex stanowczo kręcąc głową.9 i tak dowiedziałam się zedziewczyna która kiedyś chwaliła się że wzięła na ręce sprzedawcę w walce na miecze wKairze w Czesie pewnej przerwy wiosennej boi się igieł.- PROSZ
O PRÓBK
DNA.Domagał się głos w windzie ty razem brzmiąc trochę lepiejwięc Bex położyła swój palec na igłę i winda się zatrzymała.Drzwi się otworzyły& iwiedziałam że nic co widziałam na podpoziomie pierwszym nie przygotowało mnie napodpoziom drugi.Minął prawie rok od kiedy ja i Bex po raz pierwszy widziałyśmypoziom pierwszy.Z
ciany była tam wykonane ze stali i matowego szkła.Nasze krokiodbijały się echem.Wszystko tam było fajne i nowoczesne jakbyśmy wkroczyły wśrodek przyszłości  naszej przyszłości.Ale wchodząc do wnętrza podpoziomu drugiegotakie nie było.Wokół mnie drzwi innych wind otwierały się i inne dziewczyny zkrwawiącymi palcami wychodziły na skrzypiącą, obitą dębowymi deskami podłogę.Sufit był układanką z kamienia i ciężkich belek a kiedy dotknęłam ściany zdałam sobiesprawę że nie było tak żadnych szwów (zabezpieczeń).Brak zaprawy.Po prostunieokreślona ilość wapnia i ziemi oddzielająca nad od świata zewnętrznego.Mojekoleżanki mieszały się i odwracały.Były zbyt zajęte rozglądaniem się po słabooświetlonym pomieszczeniu żeby zauważyć człowieka, który wyszedł z cienia ipowiedział: - Witajcie w podpoziomie 2.Odwrócił się i ruszył powoli opadającą podłogąprowadząc nas do stałej spirali (chyba schodów)  Radze wam uważać moja panie.Instruował pan Salomon. Pierwszy dzień jest ostatnim kiedy macie przewodnika.Rozgałęzione korytarzeprowadził z daleka od schodów w labiryncie kamieni.Minęliśmy nadrzędne, uginającesię drzwi, bramę i zrobiło się bardziej stromo.Jeden z szerokich korytarzy byłoznaczony po prostu PRZECHOWYWANIE (przechowalnia chyba) ale drzwi byłypokryte gradem (Wtf?) były oznaczone wszystko od F.AKTA, FLAGI OPERACYJNE: II,Hitler próbował zniszczyć (zabić) narody.Zawsze wiedziałam o sekretach zamkniętychw kamieniu ale nigdy nie widziałam ich na własne oczy aż do teraz.Szliśmy tak w moim odczuciu 5minut.Powietrze wokół nas było wilgotne i chłodne ajednak cos mi mówi że nawet w środku zimy czy letnich upałów temperatura nie różnisię więcej niż 3 stopnie.I w końcu pan Salomon się zatrzymał.Gdy tylko stanęłyśmy napodłodze z litego kamienia spojrzałam za siebie na rozgałęziony labirynt i nagle zrobiłomi się szkoda wrogiego agenta który byłby na tyle głupi żeby spróbować przeniknąć doprzechowywanej tutaj tajnej wiedzy.I wreszcie uśmiechnęłam się zastanawiając co naziemi (czy pod ziemią) mogło by czekać na nas na podpoziomie 3.-Tajne operacje.Pan Salomon przeszedł przed duże podwójne drzwi do pokoju 2 razywiększego od biblioteki w rezydencji nad nami.Podobnie jak w bibliotece na 1 piętrzechodnik krążył po pokoju a staromodne drewniane stoły zostały ustawione na podłodzena kształt litery U.-Tajne służby.zaczął mówić nasz nauczyciel na co cała maturalna klasa rzuciła się byzając miejsca. Jest to życie gdzie nie powinieneś być robiąc to czego nie powinieneśrobić.Z przodu Sali było drewniane krzesło ale zamiast usiąść chwycił je z tyłu obiemarękami.To była pierwsza znajoma rzecz z zajęć z tajnych misji. To oznacza moje paniewejście do środka.kłamliwie przeszukał pokój (wzrokiem) A co najważniejsze oznaczato też wyjścia na zewnątrz.Myślałam o hotelach, pralniach, zsypach na bieliznę i przezsekundę bolałam mnie głowa.Poczułam lekkie zawroty głowy kiedy nasz nauczycielpowiedział: - Infiltracje definiują 2 czynniki/ Panno Bexter, Wymień je.- Odbywają się one na wrogim terytorium.Powiedziała Bex.- zgadza się.Odpowiedział pan Salomon robiąc krok.Napisał odpowiedz
Bex nazabytkowej tablicy stojącej z przodu Sali. To jeden z kwalifikatorów infiltracji.PaniFetterman, jaki jest drugi? Kiedy czekaliśmy na odpowiedz
Anny usłyszałam kredę natablicy.Wszystko tutaj było głośniejsze a zwłaszcza wyraz
ny jasny głos który powiedział Nikt o nim nie wie.Wszystkie głowy się odwróciły [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

czarkowski.pev.pl