[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ale, cóż za dziw, ta scena nie wzbudzała już we mnie przera-żenia, i spostrzegłem, że patrzę poufale na tego  dobrego diabła (tak myślałem), którywłaściwie okazał się Salwatorem, oto bowiem o śmiertelnym ciele człowieczym, o jegocierpieniach i gniciu wiedziałem wszystko i niczego się już nie lękałem.Rzeczywiście,w tym świetle od płomieni, które teraz zdawało się miłe i biesiadne, ujrzałem wszystkichgości z wieczerzy, przywróconych do swojej postaci, śpiewających, że od nowa wszystkosię zaczyna, a wśród nich była dzieweczka, cała i przepiękna, i mówiła mi:  Nic to, nicto, zobaczysz, że póz
niej wrócę jeszcze piękniejsza niż przedtem, niech minie tylko mo-ment spłonięcia na stosie, a zobaczymy się tutaj! I wskazała, oby Bóg mi wybaczył, swójsrom, a ja wszedłem i znalazłem się w przepięknej jaskini wyglądającej niby rozkosznadolina ze złotego wieku, zroszona wodą i pełna owoców, drzew, na których rosły, syryw zasmażce.I wszyscy ruszyli dziękować opatowi za piękny festyn, i okazywali mu ser-deczność i dobry nastrój popychając go, kopiąc, zrywając z niego suknie, przewracającna ziemię, uderzając członkami o jego członek, a on śmiał się i prosił, by go już nie ła-skotać, i okrakiem, na koniach wyrzucających z nozdrzy chmury siarki, wtargnęli bra-cia ubogiego żywota, którzy mieli przy pasach sakiewki wypełnione złotem, by przera-biać wilki na jagnięta i jagnięta na wilki i koronować na cesarzy za zgodą zgromadze-nia ludu śpiewającego nieskończoną Bożą wszechmoc. Ut cachinnis dissolvatur, torqu-eatur rictibus! 120  krzyczał Jezus wymachując koroną cierniową.Wszedł papież Jan,złorzecząc na cały ten bałagan i mówiąc:  Tylko tak dalej, a nie wiem, czym to się skoń-czy! Ale wszyscy go wyśmiali i z opatem na czele wyszli ze świniami szukać w lesie tru-fli.Miałem pójść za nimi, kiedy zobaczyłem w kącie Wilhelma wychodzącego z labi-ryntu i trzymającego w ręku magnes, który wlókł go szybko ku północy. Nie opuszczajmnie, mistrzu!  krzyknąłem. Ja też chcę zobaczyć, co jest finis Africae! Widziałeś już!  odpowiedział Wilhelm z oddali.I obudziłem się, kiedy w kościelerozległy się ostatnie słowa żałobnego śpiewu.362Lacrimosa dies illaqua resurget ex favillaiudicando homo reus:huic ergo parce deus!Pie Iesu domine121dana eis requiem.Znak, że moja wizja trwała, błyskawiczna jak wszystkie wizje, tyle co jedno amen,trochę krócej niż Dies irae.DZIEC
SZÓSTYPO TERCJIKiedy to Wilhelm objaÅ›nia Adsowi jego sen.WyszedÅ‚em, odurzony, przez główny portal i znalazÅ‚em siÄ™ w obliczu maÅ‚ego zbiego-wiska.Byli tam franciszkanie, którzy wyruszali w drogÄ™, i Wilhelm, który zszedÅ‚, by ichpożegnać.DoÅ‚Ä…czyÅ‚em do pożegnania, do braterskich uÅ›cisków.Potem spytaÅ‚em Wilhelma,kiedy odjadÄ… tamci z wiÄ™z
niami.Powiedział, że wyruszyli pół godziny temu, kiedy byli-śmy w skarbcu; może  pomyślałem  kiedy ja już śniłem.Byłem zbity tym przez chwilę z tropu, potem wziąłem się w garść.Nie byłbymw stanie znieść widoku trojga skazańców (mam na myśli biednego nędzarza kluczni-ka, Salwatora.i z pewnością też dzieweczkę), wleczonych w dal i na zawsze.A zresztą,byłem jeszcze tak wzburzony snem, że nawet moje uczucia jakby ściął chłód.Kiedy karawana minorytów kierowała się ku bramie, Wilhelm i ja staliśmy przed ko-ściołem, obaj zasmuceni, choć z różnych powodów.Potem postanowiłem opowiedziećsen mojemu mistrzowi.Aczkolwiek wizja była wielokształtna i nielogiczna, przypomi-nałem ją sobie z zadziwiającą jasnością obraz po obrazie, gest po geście, słowo po sło-wie.I tak też ją opowiedziałem, nie zaniechując niczego, gdyż wiedziałem, że sny są czę-sto tajemniczymi posłaniami, w których osoby uczone mogą wyczytać jasne proroc-twa.Wilhelm wysłuchał mnie w milczeniu, a potem zapytał: Czy wiesz, co śniłeś? To, co ci powiedziałem  odparłem, zbity z pantałyku. Z pewnością, to pojąłem.Czy wiesz jednak, że to, co mi opowiedziałeś, jest jużw większości zapisane? Osoby i wydarzenia ostatnich dni umieściłeś w ramach, któreznałeś już przedtem, gdyż wątek snu już gdzieś czytałeś, albo opowiadano ci, kiedy byłeśmały, w szkole, w klasztorze.To Coena Cypriani.Przez chwilę nie wiedziałem, o co mu chodzi.Potem przypomniałem sobie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

czarkowski.pev.pl