[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Anka prila fera pordo ili sciiis, kondukanta malsupre en la domo ensubteron, en longan, malluman koridoron.Nur pri la nigra pladeto kaj la blanka talero la studento nefanfaronis.Sed li priridis iujn monatojn, kiam ili avertis lin,ke tamen nur li ne restadu tie, ke io efemeras, ke foje io linabruptos, ke la mava spirito preparis insidojn je li.Kaj ili ne parolis vane.La logao en la nigra pladeto estis in-side metita.iutage li havis taleron, pri nenio li devis zorgi, nenion fari.Li kutimiis je komforto, komencis kelkion elpensadi, li pli-bonigadis al si, parade vestadis sin, elspezoj kreskis, sed en lapladeto nur la samo.Talero ne plu sufiis.La studento dekutimiis modestecon.Li forgesis, kiel li far-tis, kiam li i tien venis.Kaj labori jam li ne emis.Li fidis lalibrojn, tiun sur la tablo en la granda salono kaj anka tiun,kiun li prenis en la dormoambro.En ili estis, kiel ekzorci, kielvoki la spiritojn.is nun ili ne aperis al li, li havis trankvilon248 MALNOVAJ MITOJ EAJeLIBROde ili, kaj li mem is tiu momento ilin ne venigis.Li timis,enis sin.Sed nun oravido lin stimulis kaj instigis.Arento neplu sufiis al li.E ne plena pladeto da taleroj sufius al li; livolis oron, kaj al i devis helpi la libroj.Foje la tutan tagon li dibois kaj disipis en Prago elprun-titan monon; diboante, fanfarone li instigis siajn kunulojn,drink-kamaradojn, ke ili trinku, ne paru, trinku, morga lihavos multe pli da mono, kaj oron, nuran oron, kaj ne prun-teprenitan, sed sian propran, ke li devigos tiun spiriton, kiuis nun servis al li, ke i donadu dukatojn kaj ne vulgarajntalerojn.Malfrue vespere li iris en Fast-domon.Kelkaj ebriaj kunu-loj volis iri kun li.Sed li ne permesis, ke hodia li devas estisola, ke tiunokte li havos gravan laboron.ili rigardis post lin,kiel li envenis, kiel fermiis post li la pordeto en la peza por-dego.Kaj ne plu ili vidis lin.Nek ili, nek iu alia.Ne plu li ape-ris en la kolegio, nek en sia malmorala societo.Kiam kelkaj el liaj konatoj, kiuj jam e li en Fast-domo es-tis, iris lin tie seri, ili ne trovis lin.En la domo estis timige,silente, io forlasita.Nenia ia spuro pri la studento.Nur en ladormoambro ili ekvidis disetitan liton, kapkusenojn sur laplanko, dismetitan veston, ifonan mantelon, renversitajnseojn, sur la planko dismalferman, malnovan sorlibron kajapude faligitan kandelingon kun brulkonsumita kandelo.io aspektis tiel, kvaza iu tie luktus.Kaj en la plafono! Latapio kuis sur la planko foririta, irpecigita kaj la nigra truolibere fakis.Sur ia rando, sur la plafono ili ekvidis maku-lojn, kvaza la sango tien prucus.Kaj ne nigra, sed frea,anta nelonge verita.iuj krucsignis sin kaj terurite fuis el la domo de Fasto.249 MALNOVAJ MITOJ EAJeLIBROIli konsterniis, kiel horore mortis ilia kunulo.Certe li invo-kis la mavan spiriton, orgojle in venigis kaj la mava spiritofinkantis al li.i malaperis kun li tra la truo en la plafono, trakiu anta longtempo i traflugis kun doktoro Fasto.* * *Nur tion el Ciaj trezoroj de la praaj mitoj, panjo Prago!En Ci estas nia unua rememorado, Ci estas la kapo kaj korode nia patrio.Cia gloro kaj Cia humiligo estis gloro kaj humi-ligo de la tuta nacio.Amata Ci estas kaj kara al iuj fidelajeoj.De pratempoj Ci staras, patrino de niaj urboj, kaj epo-koj aldonadis belecon al Ci.Gracia Ci estas kaj superba en la sunbrilo, arma.kiel el fa-belo, kiel aminda sono dum la lunolumo; kaj la epokoj paro-las kun Ci, ke la koro timtremas.Nu, adia! Estu sana, Ci rezidejo de niaj reoj!Ni iros plue, en aliajn regionojn, la spuroj de epokoj, as-kulti ilian eon en la malnovaj mitoj.Estu sana, panjo Prago! Ora, slava Prago!250 MALNOVAJ MITOJ EAJeLIBROPRI IKAnue malsupren al sudo de la ea lando.U Jen, en tiuj direktoj silenta angulo, soleca Trocnov-bie-no apud malgranda vilaeto*.irkae herbejoj, kampoj,kverkarbaro kaj nigraj arbaretoj, post kiuj en malproksimo,en direkto al la sunsubiro bluetas Krumlov-montoj
[ Pobierz całość w formacie PDF ]