[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bhagawadgita, podobnie jak wszystkieinne sformułowania filozofii wieczystej, tłumaczy ludziom ście\ki bo\estwierdzając - a stwierdzenie to oparte jest na obserwacji i bezpośred-nim doświadczeniu - \e człowiek mo\e, jeśli tego pragnie, umrzeć jakoodrębna czasowa sobistość [selfness] i w ten sposób dojść do jedności zbezczasowym Duchem.Stwierdza ona równie\, \e Awatar wciela się poto, \eby wspomagać istoty ludzkie w osiąganiu tej jedności.Czyni to na159 trzy sposoby: nauczając prawdziwej nauki w świecie zaślepionym dobro-wolną niewiedzą, zapraszając dusze do cielesnej miłości" swojego czło-wieczeństwa - nie stanowiącej wprawdzie celu samego w sobie, leczbędącej środkiem do prowadzącego przez miłość poznania Ducha - oraz,na koniec, słu\ąc jako kanał łaski.Bóg, który jest Duchem mo\e być czczony jedynie w duchu i tylko zewzględu na siebie samego; natomiast Bóg w czasie jest zwykle czczonyza pomocą środków materialnych z intencją osiągnięcia doczesnych ce-lów.Bóg w czasie jest w rzucający się w oczy sposób zarówno niszczycie-lem, jak i stwórcą; poniewa\ tak jest, wydało się czymś właściwym ucz-czenie go metodami równie straszliwymi jak rozsiewane przez niegozniszczenie.Stąd krwawe ofiary składane w Indiach bogini Kali zewzględu na jej aspekt Natury-Niszczycielki, stąd potępione przez proro-ków Izraela ofiary z dzieci składane Molochom", stąd ofiary z ludzipraktykowane na przykład przez Fenicjan, Kartagińczyków, druidów iAzteków.We wszystkich tych przypadkach zwracano się do bóstwa będą-cego albo bogiem w czasie albo personifikacją Natury, która nie jestniczym innym jak samym Czasem, po\eraczem własnego potomstwa; iwe wszystkich przypadkach celem obrzędu było osiągnięcie przyszłejkorzyści lub uniknięcie jakiegoś ogromnego zła, jednego z tych, któreCzas i Natura mają zawsze w zapasie.Sądzono bowiem, \e warto jestzapłacić wysoką cenę w monecie cierpienia, w tak oczywisty sposóbcenionej przez Niszczyciela.Waga doczesnych celów usprawiedliwia za-stosowanie środków w istocie straszliwych, poniewa\ w istocie podob-nych czasowi.Wcią\ jeszcze mo\na odnalezć wysublimowane ślady tychdawnych wzorów myślenia i zachowania w pewnych teoriach pokutyoraz w koncepcji traktującej masy ludzkie jako powtarzającą się wcią\ofiarę Boga-Człowieka.W świecie nowo\ytnym bogowie, którym składa się ofiary z ludzi, sąpersonifikacjami nie Natury, lecz ideałów politycznych, będących włas-nością i wyrobem własnym człowieka.Wszystkie te ideały odnoszą sięoczywiście do wydarzeń zachodzących w czasie rzeczywistych wydarzeńprzeszłości i terazniejszości oraz wyobra\onych wydarzeń przyszłych.Inale\y tu zauwa\yć, \e filozofia stwierdzająca istnienie i mo\liwość bez-pośredniego urzeczywistnienia wieczności wią\e się z jednym rodzajemteorii praktyki politycznej, natomiast filozofia twierdząca, \e to, co dziejesię w czasie, jest jedyną rzeczywistością, prowadzi do powstania odmien-nego rodzaju teorii i uzasadnia całkowicie inny rodzaj politycznej prak-tyki.Zostało to jasno stwierdzone przez autorów marksistowskich, któ-rzy pokazują, \e gdy chrześcijaństwo zaprzątnięte jest przede wszystkimwydarzeniami w czasie, staje się wtedy religią rewolucyjną", natomiastgdy kładzie nacisk na Wieczną Ewangelię, ulegając wpływom mistycz-nym i uznając historyczne czy te\ pseudo-historyczne fakty odnotowanew Piśmie Zwiętym jedynie za symbole, wtedy staje się politycznie sta-tyczne" i reakcyjne".160 Powiedzenie, \e wszystkie teologie i filozofie, których główne zaintere-sowania dotyczą raczej czasu ni\ wieczności, są rewolucyjne, nie całkiemodpowiada prawdzie.Celem wszystkich rewolucji jest uczynienie przysz-łości zasadniczo ró\ną i lepszą od przeszłości.Ale niektóre filozofie obse-syjnie pochłonięte czasem zainteresowane są przede wszystkim przesz-łością, a nie przyszłością, a wyłącznym celem łączącej się z nimi politykijest zachowanie lub przywrócenie status quo i powrót do starych dobrychczasów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]