[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.¸ ¸Dowód przez indukcje ze wzgledu na wymiar kostki.zawiera droge Hamiltona¸ ¸ ¸zawiera droge Hamiltona z do.skÅ‚ada sie z dwóchZałóżmy, że ¸ ¸zhiperkostek.Droga w zaczyna sie w punkcie.W pierszej hiperkostce (tej¸0 na poczatku każdego wierzchoÅ‚ka) przechodzi do , potem kraw¸ ¸ do¸ edzia¸i w drugiej hiperkostce (tej z 1 na poczatku każdego wierzchoÅ‚ka) w odwrotnym kierunkudo.Cykl Hamiltona w tworzy tak zwany kod Graya.Jest to ciag wszyskich elemen-¸towych ciagów bitów, każdy wystepuje raz, każde dwa kolejne różnia sie jednym bitem¸ ¸ ¸ ¸oraz ostatni ciÄ…g różni siÄ™ jednym bitem od pierwszego.1.13 RozgÅ‚aszanie wiadomoÅ›ciGraf może przedstawiać sieć poÅ‚aczeÅ„.WierzchoÅ‚ki sa agentami, a kraw¸¸ ¸ edzieto Å‚acza, którymi agenci moga sie komunikować.Wyobrazmy sobie, że jeden agent posia-¸ ¸ ¸da jakaÅ› wiadomość, która chce przekazać wszystkim innym agentom w sieci.ReguÅ‚y sa¸ ¸ ¸nastepujace.Komunikacja odbywa sie synchronicznie w taktach.W każdym takcie każdy¸ ¸ ¸agent może przekazać wiadomość jednemu swojemu sasiadowi.¸Powyższy problem nazywa sie problemem rozgÅ‚aszania.Poniżej pokażemy, że można¸go bardzo efektywnie rozwiazać, jeżeli graf jest hiperkostka.B¸ traktować¸ ¸ edziemyciag bitów jako przedstawienie dwójkowe liczby naturalnej.¸ 28 RozdziaÅ‚ 1.Grafy (nieskierowane)Rysunek 1.14: HiperkostkaNajpierw przeÅ›ledzmy dziaÅ‚anie tego protokuÅ‚u na hiperkostce (rysunek 1.14).Załóżmy, że wierzchoÅ‚ek jest żródÅ‚em wiadomoÅ›ci.W pierwszym takcie przeka-zuje on ja do wierzchoÅ‚ka.Zauważmy, że po pierwszym takcie wiadomość jest¸znana wierzchoÅ‚kom o numerach mniejszych od 2 i, że te wierzchoÅ‚ki tworza hiperkostke¸ ¸wymiaru 1.W drugim takcie przekaże wiadomość do wierzchoÅ‚-wierzchoÅ‚ekka , a wierzchoÅ‚ek do.Po drugim takcie wiadomość znaja¸wierzchoÅ‚ki numerach mniejszych od 4 i tworza ¸ wymiaru 2.W trzecimo ¸ one hiperkostketakcie przekazuje wiadomość do , do , do, a do.Tak wiec po trzech taktach wszystkie wierzchoÅ‚ki w¸znaja wiadomość.¸Protokół rozsyÅ‚ania wiadomoÅ›ci w hiperkostceNa poczatku wiadomość ma wierzchoÅ‚ek.¸Powtarzaj dlaw -tym takcie każdy wierzchoÅ‚ek przekazuje wiadomość do wierzchoÅ‚ka.Aby pokazać poprawność tego protokoÅ‚u, pokażemy przez indukcje, że po -tymtakcie wiadomość jest znana wszystkim wierzchoÅ‚kom o numerach mniejszych od.Przed pierwszym taktem wiadomość jest znana wierzchoÅ‚kom o numerach mniejszychod , czyli wierzchoÅ‚kowi 0.Załóżmy, że przed -tym taktem wiadomość jest znana 1.14.Zbieranie informacji 29¸wszystkim o numerach od.S to dokÅ‚adnie wierzchoÅ‚kiwierzchoÅ‚kom mniejszych a¸postaci , gdzie (jeżeli to jest pustym ciagiem).W-tym takcie każdy taki wierzchoÅ‚ek przekaże wiadomość do , czyli po-tym takcie wiadomość beda znaÅ‚y wszystkie wierzchoÅ‚ki, które maj pierwszych¸ ¸ a na¸bitach zera, czyli wszystkie wierzchoÅ‚ki o numerach mniejszych od.Protokół ten (po maÅ‚ych przeróbkach) można także stosować do grafu peÅ‚nego lub doinnego grafu, który zawiera hiperkostke.¸1.14 Zbieranie informacjiHiperkostka jest także wygodna struktura do zbierania informacji, gdy chcemy do jed-¸ ¸nego wierzchoÅ‚ka zebrać informacje od wszystkich wierzchoÅ‚ków.Informacje te należyprzesyÅ‚ać w odwrotnym kierunku niż w protkóle rozsyÅ‚ania.ZakÅ‚adamy, że przesyÅ‚ane¸informacje sa Å‚aczone w pakiety i wierzchoÅ‚ek może przesÅ‚ać w jednym takcie caÅ‚y pakiet¸ ¸zawierajacy kilka informacji.¸Protokół zbierania wiadomoÅ›ci w hiperkostcePowtarzaj dlaw -tym takcie każdy wierzchoÅ‚ek postaci , gdzieprzesyÅ‚a swój pakiet do wierzchoÅ‚ka ,PrzykÅ‚ad 1.43 PrzeÅ›ledzmy dziaÅ‚anie tego protokuÅ‚u na hiperkostce (rysunek 1.14).W pierwszym takcie wierzchoÅ‚ek przekazuje swojÄ… wiadomość do , wierzchoÅ‚ekdo , wierzchoÅ‚ek do , a wierzchoÅ‚ek do.W drugim takcie wierzchoÅ‚ek przekazuje zebrane wiadomoÅ›ci (swojÄ… i te, kt.oreotrzymaÅ‚ w poprzednim takcie) do , a wierzchoÅ‚ek do.W trzecim takcie wierzchoÅ‚ek przekazuje zebrane wiadomoÅ›ci do.a wierz-choÅ‚ek do.1.15 PlotkowaniePlotkowanie polega na tym, że na poczatku każdy wierzchoÅ‚ek ma jakaÅ› wiadomość i¸ ¸chce ja rozesÅ‚ać do wszystkich innych wierzchoÅ‚ków w grafie.¸Znajac protokoÅ‚y do zbierania i rozsyÅ‚ania wiadomoÅ›ci możemy zaprojektować proto-¸kół plotkowania, który najpierw zbiera wszystkie informacje do jednego w¸ a nastepnieezÅ‚a, ¸rozsyÅ‚a je do wszystkich wierzchoÅ‚ków.1.16 Zadania1.Ile krawÄ™dzi ma graf peÅ‚ny ?2.Ile maksymalnie krawÄ™dzi może mieć graf z wierzchoÅ‚kami? 30 RozdziaÅ‚ 1.Grafy (nieskierowane)3.Ile jest grafów ze zbiorem wierzchoÅ‚ków ?4.Ile krawÄ™dzi ma dwudzielny graf peÅ‚ny ?5.Udowodnij, że izomorfizm grafów jest relacja równoważnoÅ›ci.¸6.Narysuj wszystkie grafy ze zbiorem wierzchoÅ‚ków.Które z nich sa¸izomorficzne?7.Narysuj możliwie jak najwiecej nieizomorficznych grafów z czterema wierzchoÅ‚-¸kami.8.Narysuj dwa nieizomorficzne grafy z ta sam¸ (możliwie jak najmniejsza) liczba¸ a ¸ ¸wierzchoÅ‚ków.9.Narysuj dwa nieizomorficzne drzewa z ta sam¸ (możliwie jak najmniejsza) liczba¸ a ¸ ¸wierzchoÅ‚ków.10.Narysuj dwa nieizomorficzne grafy z ta sam¸ (możliwie jak najmniejsza) liczba¸ a ¸ ¸wierzchoÅ‚ków i ta sam¸ liczba kraw¸¸ a ¸ edzi.11.Narysuj dwa nieizomorficzne grafy, które maja ta sam¸ liczba wierzchoÅ‚ków stop-¸ ¸ a ¸nia , dla każdego.12.Zastosuj algorytm przeszukiwania grafu w gÅ‚ab (wszerz) do grafów z rysunków 1.1¸i 1.10.13.Zkonstruuj drzewa spinajace dla grafów z rysunków 1.1 i 1.10.¸14.Korzystajac z drzew spinajacych z poprzedniego zadania, znajdz zbiór cykli funda-¸ ¸mentalnych dla grafów.15.Zmodyfikuj algorytm przeszukiwania grafu wszerz tak, aby wyznaczaÅ‚ on takżedrzewo spinajace (zÅ‚ożone z tych kraw¸ którymi przeszedÅ‚ algorytm).Zastosuj¸ edzi,ten algorytm do grafów z rysunków 1.1, 1.7 i 1.10.16.Sprawdz, które grafy przedstawione na rysunkach w tym rozdziale posiadaja cykl¸(lub droge) Eulera.¸17.Sprawdz, które grafy przedstawione na rysunkach w tym rozdziale posiadaja cykl¸lub droge Hamiltona.¸18.Zastosuj algorytm kolorowania z nawrotami do grafu z rysunku 1.7.19.Znajdz graf, dla którego heurystyka przedstawiona w podrozdziale o kolorowaniugrafów nie znajduje optymalnego kolorowania.20.Narysuj hiperkostke.Wskaż w niej cykl Hamiltona.PrzeÅ›ledz na niej protokół¸rozsyÅ‚ania wiadomoÅ›ci. 1.17.Problemy 311.17 ProblemyOto algorytm konstrukcji minimalnego drzewa spinajacego dla grafu¸: (1) edzizaczynamy od zbioru wszystkich kraw¸ grafu , (2) sortujemykraw¸ wedÅ‚ug dÅ‚ugoÅ›ci, od najdÅ‚uższej do najkrótszej (3) dla każdej kraw¸edzie edziusuwamy ja z , jeżeli jej usuniecie nie rozspójnia grafu.¸ ¸Udowodnij poprawność tego algorytmu.Zastosuj powyższy algorytm do grafu z rysunku 1.9a.Niech bedzie dowolnym grafem z wagami kraw¸ , a¸ edzidowolnym minimalnym drzewem spinajacym.Pokaż, że dla dowolnego wierzchoÅ‚ka¸do należa te kraw¸ wychodzacych z , które maja najkrótsze wagi, to znaczy,¸ edzie ¸¸ edziamijeżeli i sa dwiema kraw¸ przylegÅ‚ymi do takimi, że oraz , to [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • czarkowski.pev.pl
  •