Petersin Thomas Ogrodnik Szoguna

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Istne cudo! Podob-nie i rajtuzy (bryczesy?) bo jak inaczej nazwać to, co miałana pupie i udach podniosły pośladki, napięły i optyczniepodkreśliły to, co u kobiety ma być duże, a odchudziły to,co ma być smukłe.Fałdka tłuszczu na podbrzuszu zniknęła.W komplecie były też bielizniane spodenki z lycry i rodzajspódniczki, stylizowanej na końską ni to kapę, ni to siodło.Wystająca z tyłu, prawie nieważka, a trzymająca się na oka-lających ją rzemieniach uprzęży i falująca przy każdym ru-chu kita ogona magnetycznie przyciągała wzrok.To, co opinało głowę, wykonano z podobnego, co rajtuzymateriału, tyle że na czole była biała gwiazdka zachodzą-ca na nos.Specjalnie wyprofilowane otwory na oczy i ustaprzylegały do twarzy w taki sposób, że materiał wyglądałjak przyklejony.Mikrokanaliki w otoczeniu oka zbierały poti nie pozwalały, by ściekał na powiekę.W ogóle całość w ja-kiś czarodziejski sposób skutecznie zapobiegała poceniu się.Otwór na usta był okolony mięsistą końską wargą, którazwierała się i rozwierała wraz z ruchami szczęki.Tu wedługKaylinn też działał jakiś czarodziej, bo nie przeszkadzałoto w mówieniu, a wszystko działało bez kleju.Na szczyciegłowy zaczynała się czarna końska grzywa, modelowanaperukarskim sposobem na niewidocznej siatce.Kaskadąspływała na łopatki, mocowana do obecnych tam paskóww sposób zapewniający swobodę przy skłonach.Była oczy-wiście uzda, kantar, kółko do lonży i zdejmowane wędzidłooraz odpinane wodze.Zestaw uzupełniały długie balowe rę-kawiczki.Rękaw uszyto z materiału, jaki został użyty na ko-stium, lecz część dłoniowa była czarna.Dołączono instrukcjęwkładania, zdejmowania, użytkowania, prania i konserwa-cji tak szczegółową, jakby to był skafander kosmonauty.Innym cudem wzornictwa i techniki okazały się buty.Konstrukcyjnie były to kozaki w części palcowej płaskie,#Infover WM w1d11yeoabjbavmamkyeoiegjjvbgusdveneuekt#wspierały mocno uniesioną piętę na wąskim, mało widocz-nym koturnie.W części górnej wykonane z takiego samegomateriału, co kostium, kończyły się pod kolanami.Usztyw-niały mocno kostkę dla skrętów i nieco dla przechyłówbocznych i tylnych.Część przednia natomiast była niczyminnym, jak kopytem.I mogło ono być podkute! dostar-czono wymienne, przykręcane stalowe podkowy o dwóchciężarach, jedną plastikową i podkowę antypoślizgową.Stopa czuła się w nich komfortowo.Było to zasługą jakpoinformował ją Pan, dumny, jakby sam je wymyślił i zro-bił współpracy stylisty i szewca ze sportowym ortopedą. Buty pochodzą z tego samego warsztatu w Utrechcie,co poprzednie, jednak sprawiły projektantom kłopot tym,że nie mieli czasu sprawdzić skutków ciężaru podkowy i jejmałej przyczepności do parkietu podczas tańca, stąd tenwybór akcesoriów.Z czasem w ogóle był podstawowy kło-pot udało się tylko dlatego, że już mieli odlewy twoichstóp.Podobno normalnie takie buty robią dwa miesiące,a nie trzy tygodnie.Kostium zaś, który dziś odebraliśmy, jestwspólnym dziełem pani Yi-ku Fang i japońskich projektan-tów, którzy dali też materiały.Na próbę kostiumową jak ją nazwał pojechali razem,bo Peter chciał dopasować naciągi pasków i przećwiczyćz nią i instruktorami ich zapinanie.Gdy przebrana weszła na salę z lustrami, myślała, żeogląda jakiś film, a nie samą siebie.Zrobiła kilka pas, pirueti podczas figury lewady zrozumiała, dlaczego miała filmoweskojarzenie.Wyglądała jak postać z filmu anime dla doro-słych.Miękkie, disneyowskie linie, ciepłe barwy kostiumui wywołujące erotyczne dreszcze paski uprzęży, w połącze-niu z wyeksponowanymi walorami kobiecości, postawą i ru-chami wyszlifowanymi podczas ponad trzydziestu godzinharówki na sali ćwiczeń i następnych trzydziestu w domuoraz sylwetką wydłużoną poprzez konstrukcję buta, dały150 D 151#Infover WM wedlqmji1hlnpmc6o2asmxriufnqjdg8vwf2h8ct#efekt, który ją zachwycił.Tak jak przed dwoma tygodnia-mi po ujrzeniu w lustrach brzydkich, starych bab musiałaużyć całej siły woli, by nie uciec z sali, tak teraz nie mogłasię na siebie napatrzeć.Klacze w różnych ujęciach tańczy-ły dookoła, wszystkie przyciągające wzrok, przyzywające,kuszące&Iii-haha! Drżyjcie kobyły, rżyjcie ogiery.Nadbiegam!#Infover WM rfgf4yrnojwbl1mfi0hyn1yjycugbrthi8zozfcr#Rozdział 13Tradycyjnie już bal odbywał się w pierwszą sobotę nowegoroku.Pod koniec pogodnego i upalnego dnia wiatr osłabł.Gdy kilka minut po siódmej zbliżali się do pawilonu klu-bowego, wieczór nie przyniósł jeszcze ochłody, a słońcebyło wciąż wysoko nad horyzontem.Peter nie podjechałpod schody wiodące na taras, lecz celowo zatrzymał samo-chód na parkingu.Chciał przeprowadzić Kaylinn do klubudłuższą trasą.Gdy wysiedli, uchwycił wodze i powiódł swą klacz alejkąwzdłuż podjazdu.Sam był w uniformie jezdzieckim, Kaylinnw kostiumie klaczy szła dwa kroki za nim.Ręce trzymałasplecione za plecami.Tupała kopytobutami jak prawdziwaklacz.Jak prawdziwa klacz powiewała kitą i zarzucała grzy-wą, ściągając na siebie wszystkie spojrzenia.Przejeżdżającesamochody zwalniały, bo kierowcy chcieli się jej przyjrzeć.Ci, którzy wysiadali z parkujących wozów, zastygali w bez-ruchu, odprowadzając ich wzrokiem.Podchodząc do głównego wejścia, mieli odpowiednie en-tr�e.Kilkunastu młodych ludzi, głównie mężczyzn, ustawiłosię szpalerem wzdłuż drewnianych schodów.Odezwałosię parę oklasków, jakiś aprobujący gwizd z drugiego sze-regu, gwar komentarzy i uśmiech na wszystkich twarzach.Kaylinn szła ze wzrokiem utkwionym przed siebie, nie re-agując na te dowody zainteresowania żadnym gestem nizmianą kroku, natomiast Peter, również grając swoją rolę,zdawkowymi uśmiechami i ćwierćukłonami obdarzał kom-plemenciarzy z prawej i lewej.Wewnątrz głównej sali starsilub bardziej dystyngowani goście stali w parach lub kilku-osobowych grupach w miejscach zapewniających dobrywidok na wchodzących [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download @ ebook @ pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia

Tematy