[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.11).Również jako król pozostawał człowiekiem o morderczym usposobieniu i pozwolił np.Gibeonitom, w celu odwrócenia klęski głodu, skazać na śmierć dwóch synów swego poprzednika Saula, „których Rispa Saulowi urodziła, Armoniego i Meribbaala", a także pięciu jego wnuków (2 Sam 21, 8).Bóg prawdopodobnie wymaga ofiary z ludzi, by nie dopuścić do pojawienia się złych wydarzeń, a to pobożnym stwarza okazję do pozbywania się rywali i konkurencji.„Powiesili [Gibeonici] ich na wzgórzu wobec Pana.Razem zginęło ich siedmiu." Jest to jedna z najsmutniejszych historii opisanych w Starym Testamencie.„Zostali straceni w pierwsze dni żniw, był to początek żniw jęczmienia.Rispa, córka Aiji, wzięła worek i rozłożywszy go na kamieniu, od początku żniw aż do zroszenia ich deszczem z nieba, nie dozwalała, by ptactwo z powietrza rzucało się na nich w ciągu dnia, a dzikie zwierzęta w nocy" (2 Sam 21, 10).Batszebę, żonę Uriasza, Dawid postrzegł z „tarasu swego królewskiego pałacu", gdy ta zażywała kąpieli.„Kobieta była bardzo piękna.Dawid zasięgnął wiadomości o niej.To jest Batszeba, córka Eliama, żona Uriasza Chetyty.Wysłał więc Dawid posłańca, by ją sprowadzili.A gdy przyszła do niego, spał z nią." Potem Dawid napisał list do dowódcy Joaba zawierający takie oto polecenie: „Postawcie Uriasza tam, gdzie walka będzie najbardziej zażarta, potem odstąpcie go, aby został ugodzony i zginął." Tak też i Uriasz zginął.„Żona Uriasza, dowiedziawszy się, że Uriasz, jej mąż, umarł, opłakiwała swego pana.Gdy czas żałoby minął, posłał po nią Dawid i sprowadził do swego pałacu.Została jego żoną i urodziła syna.Postępek jednak, jakiego dopuścił się Dawid, nie podobał się Panu." Syn ten zmarł, drugi jednak syn z tego związku został późniejszym królem Salomonem (2 Sam 11 i 12).Z powodu zbrodni dokonanej na Uriaszu przekleństwo Boga dotknęło Dawida i jego potomków.„Czemu zlekceważyłeś słowo [Pana], popełniając to, co złe w Jego czach? Zabiłeś mieczem Chetytę… Dlatego właśnie miecz nie oddali się od domu twojego na wieki, albowiem mnie zlekceważyłeś" (2 Sam 12, 9 i n.).Nawet przy wszelkich dobrych chęciach ma się prawo rozumieć to miejsce jako wyraźne przeciwieństwo zapowiedzi Boga dotyczącej urodzenia się mesjasza spośród potomków Dawida; wygląda na to, że Bóg znacznie surowiej zaszeregował mord dokonany na Uriaszu, niż teologowie ocenili cudzołóstwo Batszeby: „Dlatego miecz nie oddali się od domu twojego na wieki." Nieustająca wojna („nie oddali się miecz") i Książę pokoju - są to sprawy, które się wykluczają.Co się tyczy czterech kobiet w drzewie genealogicznym Jezusa, to prawdopodobnie nie Bóg potrzebował kilku kobiet w tej genealogii, aby udokumentować tym sposobem „grzech i niegodne postępowanie" ludzkie - spowodował to przede wszystkim interes mężczyzn, by w Ewangelii znalazło się w postaci owych czterech wymienionych kobiet to, co wygląda na femme fatale.DodatekNa podstawie drzew genealogicznych zawartych w Nowym Testamencie wyraźnie widać, że chrześcijanie przywiązują wielkie znaczenie do tego, że Żyd Jezus pochodzi od Żyda Dawida.Tylko z tym rodowodem Jezus im odpowiada.Tym samym całe chrześcijaństwo opiera się na żydowskim drzewie genealogicznym.Dla siebie samych chrześcijanie jednak szukają nader często zupełnie odmiennych korzeni, usiłując dowieść, że oni właśnie nie pochodzą od Dawida czy w ogóle od jakiegokolwiek Żyda.Taki rodowód, zupełnie przeciwstawny rodowodowi Jezusa, miał dla wielu chrześcijan, nawet decydujące o życiu znaczenie.Jak fatalne może być posiadanie żydowskiego rodowodu, gorzko doświadczyło wielu ludzi bynajmniej nie tylko w czasach hitlerowskich, ale wielu w Hiszpanii aż do ubiegłego stulecia, niektórzy do roku 1946, przy czym - jak zobaczymy - drzewo genealogiczne Marii, prowadzone zstępująco, do dzisiaj ogrywało podobnie decydującą rolę, jak dla Jezusa drzewo genealogiczne analizowane od początków.W 1492 roku, roku odkrycia Ameryki, hiszpańscy reyes catolicos Ferdynand i Izabella przepędzają Żydów z Hiszpanii.Wygnanie albo chrzest - tak brzmiała alternatywa.Dla Żydów, którzy poddali się konwersji wyznaniowej pod przymusem, jeśli przedkładali chrzest nad wygnanie, sprawa wcale się nie zakończyła, albowiem jedną z pierwszych czynności „arcychrześcijańskich" królów było ustanowienie w 1478 roku na podstawie bulli papieskiej kastylijskiej inkwizycji.Celem działania inkwizycji, której trybunał urzędował po raz pierwszy w 1480 roku w Sewilli, było wyszukanie tych przymusowo nawróconych Żydów, co do których domniemywano, że w domach nadal w tajemnicy hołdują żydowskim obyczajom.Na przykład używanie w kuchni oleju zamiast wieprzowego smalcu uchodziło za podejrzane i za oznakę nawrotu na judaizm.Ta kuchenno-tłuszczowa wskazówka była bodaj najczęstszym argumentem donosów dostarczanych inkwizycji przez denuncjatorów.[76] Panowanie inkwizycji w Sewilli trwało siedem lat, w którym to czasie spalono siedmiuset Żydów tylko pozornie nawróconych, a nazywano ich marranami, tj.świniami (hiszpańskie słowo marrano = „świnia")
[ Pobierz całość w formacie PDF ]