[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Lecz kiedy przysÅ‚ano Jakubowi Stuartowi z Mitawy portretAnny Kurlandzkiej, bardzo mu siÄ™ nie spodobaÅ‚.Mimo staraÅ„malarza nie delikatna princessa spoglÄ…daÅ‚a z portretu, a jakiÅ›grenadier o krzaczastych brwiach à la Leonid Iljicz Breżniew, odużym nosie i groz
nym spojrzeniu.Aż mrówki przebiegały po cieleJakuba Stuarta, gdy wpatrywał się w ten portret przedstawiającynie wiadomo kogo: kobietę?, mężczyznę? Naturalnie, że zgody nato małżeństwo nie wyraził.Jakub Stuart nie przestaje wierzyć wswoją szczęśliwą gwiazdę, pomny pokrzepiających słów swejmatki, Marii z Modeny, która wraz z mężem, wygnanym z AngliiJakubem II, mieszkali jako honorowi jeńcy u Króla SłońceLudwika XIV, zadowalając się skromnym wiktem i opierunkiem.Jakubowi Stuartowi mówiła:  Nie martw się synu, nie trać nadziei,zostaniesz angielskim królem.O tym jestem głęboko przekonana.Wprowadzisz w protestanckiej Anglii słuszną religię  katolicyzm.Gdy Jakub Stuart dowiedział się, że Klementyna Sobieska jestkatoliczką, jej szanse, żeby zostać jego żoną, znacznie wzrosły.Klementyna Sobieska mimo zapewnień papy, iż córkaurośnie, nie zamierzała czekać na ten czas, kiedy jej wzrostzwiększy się o kilka centymetrów.O nie, ona chce za mąż tu iteraz.Natychmiast.I niechby był to na razie ślub per procura.Przedstawicielem Jakuba Stuarta może być pan Wogan, któregoKlementyna przez ten czas zdołała nie tylko polubić, lecz nawetplatonicznie pokochać.Kto to zajrzy do duszy szesnastoletniejnapalonej dziewczyny! Rano obudzi się, przeciągnie, a na nocnymstoliku już stoi bukiet świeżych kwiatów zerwanych przez Woganaw oranżerii papy Jakuba.Podniesie Klementyna bukiecik do ustczy do nosa i słodko, słodko się jej stanie na sercu, i chce się całyświat objąć, a nie tylko służącą, która korzystała z tych porywówciepłego uczucia, hojnie obdarowywana drogocennościami, a nieszturchańcami.Wogan wiedział, jak należy zniewolić upartą irozpieszczoną księżniczkę: uwagą, uprzejmością, troską,komplementami, nadskakiwaniem i swymi cudownymi jak niebooczami, z których emanował zachwyt.Mimo iż pił z ojcemKlementyny prawie do samego rana, nigdy nie zapominał o tym,aby Klementynie świeży bukiecik kwiatów narwać.Klementyna jest gotowa jechać do swego narzeczonegoJakuba Stuarta, który pod wpływem listów Woganazachwalających polską księżniczkę i pod wrażeniem jej portretusprzeciwu nie wyraża, a wręcz odwrotnie, gotów jest zostać jejmężem.I niechby to już było per procura.Nie Woganowi, ainnemu kawalerowi nogi umyto, czyste skarpetki nałożono,koszulę świeżo wykrochmaloną na ciało naciągnięto i on leży obokksiężniczki w koszuli nocnej, i swoją nogą w skarpecie dotykagołej nóżki księżniczki.Z
wiadkowie obok stoją, pisarczyk zapisujedo księgi pałacowej ten historyczny moment, o której godzinie tomałżeństwo per procura zostało dokonane.Koniec.Z
lub perprocura Jakuba Stuarta z Klementyną Sobieską został zawarty.Wstawaj, kawalerze, apetytu sobie nie rób, swoją misjęwykonałeś.Mama nie chce puszczać córki samej w tak dalekądrogę.O nie, mama pojedzie z córką.Na razie szykują sześćpowozów, obijają miedzią kufry z  dobytkiem.Posag wypłacąpóz
niej.Niemały posag, wystarczy Jakubowi Stuartowi naprowadzenie wojny z angielskimi konkurentami do tronu.Jakubda córce niebotyczny posag.Dziękuję ci, papo Janie III Sobieski,zdrowo ogołociłeś Turków pod Wiedniem, starczy na dobry posagdla wnuczki.I tak Klementyna da mężowi w posagu straszniedużo pieniędzy, no i brylanty rodu Sobieskich, prawie bezcenne.Jerzy I, król Anglii, bardzo się bał ożenku Jakuba Stuarta zKlementyną Sobieską.Stanowiło to zagrożenie dla jego planówdynastycznych.Cesarzowi austriackiemu Karolowi VIHabsburgowi, przez którego terytorium miała przejeżdżaćKlementyna, postawił żądanie: w żaden sposób nie wolno muprzepuścić polskiej księżnej i jej córki.A jeśli tego nie uczyni, toczekają go poważne nieprzyjemności  Anglia zerwie przymierze zAustrią.Cesarz Karol VI nie wie, co ma robić: z jednej strony niechce narazić się królowi angielskiemu, z drugiej zaś strony jestprzecież siostrzeńcem Amalii, polskiej księżnej, nie wypada jejaresztować wraz z córką.Wszakże racje polityczne wzięły górę.Karol VI wydał rozkaz zatrzymania Klementyny i jej matki podczaspodróży przez Włochy i umieszczenia w zamku w Innsbrucku.Charlesowi Woganowi udało się zbiec.Obie kobiety sąprzestraszone swym losem.Wiedzą, że żartów nie ma, że sąuwięzione przez Karola VI, mimo iż sufity w ich  pałacu sąpozłacane, komnaty wypełnione drogimi meblami i gobelinami, anazywa się je honorowymi gośćmi.Wiedzą, że aresztowano ich zrozkazu angielskiego króla Jerzego I, okrutnego człowieka, którypotrafił uwięzić swoją żonę Dorotę.Ale niezawodny Woganprzygotował ucieczkę Klementyny.Plan był nader prosty.Klementyna wkłada sukienkę służącej i jej czepek, do ręki bierzekoszyk wiklinowy i udaje się na targ, na zakupy.Tam wumówionym miejscu czekał z czterema jez
dz
cami Wogan.Naturalnie, że cały dobytek, ogromny bagaż, trzeba byłozostawić.Klementyna zabrała tylko woreczek z familijnymidrogocennościami, które otrzymała w spadku po dziadku, króluJanie III Sobieskim.Klementyna jest szczęśliwa, jak każda księżniczka z bajki,której udało się wyrwać na wolność, kontynuuje podróż doRzymu, do swego przyszłego męża.Po drodze zatrzymali się wjakiejś karczmie, aby zjeść obiad.Kiedy ruszyli dalej, poprzejechaniu kilku mil Klementyna uświadomiła sobie, że na stolew karczmie zostawiła cały swój dobytek  bajońsko cennąrodzinną biżuterię.Zbliżała się noc, jechali przez lasy, mimo toWogan postanowił wrócić do karczmy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

czarkowski.pev.pl