Czasomierze Dav

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.I, co bardzo ważne, te szafki i pudła sąpełne map.Map mentalnych.Map z krawędziami.A dla Audena i dla tak wielu z nas towłaśnie krawędzie map są takie fascynujące.*Holly wynajmuje tu mieszkanie od czerwca, ale za dwa tygodnie i tak przeprowadza się zpowrotem do Rye, więc jej lokum jest urządzone bardzo skromnie, niezagracone i schludne.Ma podłogi z orzecha i kremowe ściany, a za oknami rozciąga się piękny widok na mozaikędachów Reykjaviku, których spadziste połacie schodzą ku atramentowej zatoce.Gdy zewszystkiego wokół uchodzi kolor, uliczne latarnie porządkują jasnymi punkcikami bezmiarpółnocnego zmierzchu, a trzy statki wycieczkowe jarzą się światłami na wodach portu, niczymtrzy pływające Las Vegas.Nad zatoką wyrasta długi górski masyw, jak cielsko wieloryba, awłaściwie wyrastałby, gdyby chmury nie wisiały tak nisko.�rvar mówi, że ta góra nazywa sięEsja, ale przyznaje, że nigdy się na nią nie wspinał, bo jest tak blisko, tuż za progiem.Prawymsierpowym rozprawiam się z ogarniającym mnie przemożnym pragnieniem zamieszkania tutaj.Przemożnym pewnie dlatego, że całkowicie nierealnym nie sądzę, żebym przetrwał tuchociaż jedną zimę, kiedy dzień trwa trzy godziny.Holly, Aoife, �rvar i ja jemy wegetariańskąmusakę i popijamy dwiema butelkami wina.Pytają mnie, jak minął mi tygodniowy wypad poIslandii.Aoife opowiada o swoich letnich wykopaliskach w osadzie z X wieku niedalekoEgilssta�ir i nakłania miłego, ale małomównego �rvara, żeby opowiedział o pracy nadgenetyczną bazą danych, która zmapowała całą islandzką populację. U kobiet w wieku powyżej osiemdziesięciu lat znaleziono DNA rdzennych Amerykanów opowiada mi �rvar. To dowodzi ponad wszelką wątpliwość, że sagi winlandzkie są opartena historycznej prawdzie, a nie na myśleniu życzeniowym.Kobiety mają też dużo DNAirlandzkiego.Aoife opisuje aplikację, która każdemu żyjącemu Islandczykowi może powiedzieć, czy i jakblisko jest spokrewniony z każdym innym żyjącym Islandczykiem. Potrzebowali jej od lat Aoife klepie leżącą na stole dłoń �rvara żeby unikaćniezręcznych chwil na drugi dzień rano: Na Thora, czy właśnie posuwałem kuzynkę?.Prawda, �rvar?Biedak �rvar czerwieni się i mamrocze coś o koncercie, który się właśnie gdzieś zaczyna.Jak mówi Aoife, każdy mieszkaniec Reykjaviku poniżej trzydziestki gra w przynajmniejjednym zespole.Aoife i �rvar wstają teraz, żeby już pójść, i życzą mi bon voyage, bowylatuję jutro z samego rana.Aoife przytula się do mnie jak siostrzenica, a �rvar mocnościska mi dłoń i dopiero teraz przypomina sobie, że przyniósł mi do podpisania Suszoneembriony.Kiedy zawiązuje buty, usiłuję wymyśleć coś błyskotliwego, co upamiętni tę okazję,ale nic błyskotliwego nie przychodzi mi do głowy. �rvarovi, z najlepszymi życzeniami, Crispin.Usiłowałem być błyskotliwy od czasu Wandy portertu olejnego.Kiedy daję sobie z tym spokój, nagle czuję się wolny.*Mieszam, mieszam i mieszam, aż liście mięty stają się jasnozielonymi rybkami w wodnymwirze. Gwozdziem do trumny dla mnie i Carmen mówię Holly była Wenecja.Jeżeli już nigdynie będę musiał tam jezdzić, umrę szczęśliwy.Holly ma zdumioną minę. Dla mnie było tam raczej romantycznie. W tym problem.Całe to piękno jest, kurwa, nie do wytrzymania.Ewan Rice twierdzi, żeWenecja to stolica rozwodów.Jedna z jego najlepszych książek tam się rozgrywa.Orozwodzie.Wenecja to ludzkość w najgorszym wydaniu, bezczelnie orzynana i orzynającainnych.Raz rzuciłem do Carmen jakąś zgryzliwą uwagę o parasolce, którą kupiła popaskarskiej cenie, naprawdę jakiś pierd, wygłaszam takich dwadzieścia dziennie, ale zamiastgo zbyć, Carmen zrobiła minę jakby prosiła: Przypomnijcie mi, dlaczego marnuję ostatnielata młodości z tym stetryczałym zrzędą?.I odeszła przez plac Zwiętego Marka.Sama. Cóż zauważa Holly bezstronnie wszyscy mamy gorsze dni. To właściwie była taka Joyce owska epifania, gdy teraz o tym myślę.Nie mam do niejpretensji.Ani za to, że uznała mnie za irytującego pierdziela, ani za to, że mnie zostawiła [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download @ ebook @ pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia

Tematy