[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Tak go zastali ¿o³nierze, którzy przybyli na pomoc.110 K a p u a, kwitn¹ce handlowe miasto Kampanii, przy via Appia, które tu¿ za Kapu¹ skrêca na wschód i idzie a¿ do Brundyzjum.Ongiœ uwiod³o i zdezorganizowa³o sw¹ piêknoœci¹ armiê Hannibala.ROZDZIA£ 38-42 155wodu klêski, jaka zdarzy³a siê w Fidenach 1H.Oto ponad 20000 ludzi straci³o ¿ycie w czasie igrzysk gladiatorskich pod gruzami amfiteatru 112.Wówczas Tyberiusz wróci³ na l¹d sta³y i wszystkim da³ mo¿noœæ dostêpu do siebie.Co tym bardziej godne jest uwagi, ¿e opuszczaj¹c stolicê zapowiedzia³ edyktem, aby nikt nie zak³óca³ mu spokoju, i w czasie ca³ej podró¿y odmawia³ przyjêcia kogokolwiek.41.Po powrocie na wyspê tak dalece zarzuci³ troskê o sprawy pañstwa, ¿e odt¹d ju¿ nigdy nie uzupe³nia³ szwadronów jazdy ani nie zmienia³ trybunów wojskowych i prefektów ani namiestników prowincyj.Hiszpaniê i Syriê pozostawi³ przez kilka lat bez dowództwa legatów konsularnych.Zlekcewa¿y³ i to, ¿e Partowie zajmuj¹ Armeniê, ¿e Dakowie i Sarmatowie pustosz¹ Mezjê 113, Germanowie prowincje galickie, ku wielkiej hañbie pañstwa i nie mniejszej szkodzie.42.Uzyskawszy w tym zak¹tku ca³kowit¹ bezkarnoœæ postêpowania i jak gdyby pozbywszy siê dozoru spo³eczeñstwa, okaza³ wreszcie wszystkie od razu przywary, d³ugo i Ÿle ukrywane.O nich to po kolei od pocz¹tku powiem.W czasie s³u¿by wojskowej jeszcze jako rekrut nazywany by³ z powodu zbytniej ochoty do wina zamiast Tyberiuszem Biberiuszem, zamiast Klaudiuszem Kaldiijszem, zamiast Neronem Meronem 114.Nastêpnie jako prynceps w tym w³aœnie czasie, gdy przeprowadza³ naprawê obyczajów obywatelskich, ucztowa³ i pi³ przez noc i dwa dni bez przerwy z Pompo-niuszem Flakkiem 115 i L.Pizonem l16, z których jednemu zaraz potem da³ prowincjê Syriê, drugiemu prefekturê stolicy.Tak¿e w listach wyzna³, ¿e s¹ to jego najmilsi przyjaciele, chêtnie widziani o ka¿dej godzinie.Do Sestiusza Galia, starca rozpustnego i marnotrawnego, którego niegdyœ August napiêtnowa³ z³¹ not¹, a on sam przed kilkoma dniami w senacie z³aja³, zaprosi³ siê teraz na obiad pod tym warunkiem, ¿e nic nie zmieni ani ujmie ze swego zwyk³ego obyczaju oraz ¿e do obiadu bêd¹ podawa³y nagie dziewczêta.Przy wyborze na kwestora pomin¹³ najznakomitszych kandydatów na korzyœæ zupe³nie nieznanego, gdy¿ ten podczas uczty na jego zaproszenie wypi³ ca³¹ amforê wina.Aseliuszowi Sabinowi darowa³ dwieœcie111 Miasteczko w s¹siedztwie Rzymu, na pó³noc.112 O tym zdarzeniu opowiada tak¿e Tacyt (Ann.IV 62-63).Budowê amfiteatru w Fidenach podj¹³ w celu zysku wyzwoleniec Atyliusz i nie zabezpieczy³ go dostatecznie.Mnóstwo ludzi przyby³o na widowisko nawet z Rzymu.Tyberiusz bowiem, jak mówi Tacyt, ograniczy³ rozrywki.Budynek zawali³ siê i zagrzeba³ nie tylko siedz¹cych wewn¹trz, ale - poniewa¿ run¹³ czêœci¹ na zewn¹trz - tak¿e moc ludzi zaciekawionych widowiskiem.Tacyt podaje liczbê 50 000 okalecza³ych lub zmia¿d¿onych.113 M o e s i a.prowincja rzymska nad Dunajem w )ego dolnym biegu, na pó³noc oci Tracji i ³añcucha gór Haemus.jej czêœæ wschodni¹ oblewa³o Morze Czarne.114 B i b e r i u s to polski Bibosz, C a l d i u s - zwolennik gor¹cego wina.Mero - pij¹cy tylko czyste wino.115 Lucius Pomponius Flaccus, konsul z r.17 n.e., namiestnik Mezp w r.19 n.e.116 Lucius Calpurnius Piso Frugi, konsul z r.15 n.c., zas³u¿y³ siê jako legat przewagami wojennymi w Tracji.By³ równie¿ najwy¿szym kap³anem (pontifex maximus).156 TYBERIUSZtysiêcy sestercjów za napisanie dialogu, w którym ów przedstawi³ spór borowika, figojadki, ostrygi i kwiczo³a.Wprowadzi³ wreszcie nowy urz¹d „od rozkoszy".Powierzy³ go rycerzowi rzymskiemu, T.Cezoniuszowi Pryskowi.43.W zaciszu wyspy Kapri wymyœli³ urz¹dzenie apartamentu pe³nego sof jako miejsca tajemnych stosunków mi³osnych, dok¹d œci¹gniêci t³umnie zewsz¹d ch³opcy rozpustni i dziewczêta oraz wynalazcy potwornego stosunku, których nazywa³ „spintriami", spleceni w potrójnym uœcisku nawzajem siê sobie oddawali, aby podniecaæ tym widokiem jego otêpia³e zmys³y.Sypialnie rozmieszczone w wielu miejscach pa³acu ozdobi³ obrazami, rzeŸbami o najbardziej rozwi¹z³ych tematach i postaciach oraz zaopatrzy³ w ksiêgi Elefantydy117, aby nikomu w wykonywaniu jego czynnoœci nie zabrak³o wzoru do figury przez Tyberiusza zamówionej.Równie¿ w lasach i gajach urz¹dzi³ w ró¿nych miejscach okrêgi poœwiêcone Wenerze i umieœci³ po grotach i w wydr¹¿eniach ska³ m³odzie¿ obojga p³ci w strojach ma³ych Panów l18 i nimf.Z tego powodu ju¿ jawnie i powszechnie nazywano go Kapryneusem119, wyzyskuj¹c dla tego dwu-znacznika nazwê wyspy.44.Znies³awi³ siê jeszcze bardziej rozpustnymi i obrzydliwymi czynami, których nie godzi siê nawet opowiadaæ lub s³uchaæ, có¿ dopiero uwierzyæ w ich prawdziwoœæ.Mianowicie jakoby mia³ nauczyæ ch³opców, pacholêta zaledwie, których nazywa³ rybkami, aby w czasie jego k¹pieli kr¹¿yli mu miêdzy udami i nieznacznie podp³ywaj¹c podniecali go jêzykiem lub ugryzieniem.Równie¿ jakoby kaza³ przyk³adaæ sobie do cz³onka mêskiego lub do brodawki piersiowej nieco starsze niemowlêta, jednak nie odstawione jeszcze od piersi, szczególnie sk³onny do tego rodzaju rozkoszy z natury i ze wzglêdu na wiek.Obraz Parrazjusza 12°, na którym Atalanta l21 ustami zadosyæ czyni117 Elephantis; w czasach pierwszych rzymskich cezarów kr¹¿y³y pod nazw¹ tej hetery pisma w prozie i wierszem o wyuzdanym charakterze.Wspomina o niej tak¿e Martialis (Epigr.XII 43, 4).118 Pan, koz³onogie, rogate bóstwo pasterskie Arkadii, graj¹ce na fujarce (syringa).Natchnienie antyczne postaci diabla.Za panowania Tyberiusza mia³a nast¹piæ jakoby œmieræ Pana, o której tajemniczy g³os rozkaza³ obwieœciæ œwiatu pewnemu sternikowi okrêtu w okreœlonym miejscu
[ Pobierz całość w formacie PDF ]