[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Często pacjenci, którzy w normalnych warunkach potrafią dobrze widzieć czerń, pod wpływem bólu lub choroby stają się do tego niezdolni.Zobaczenie doskonałej czerni możliwe jest tylko przy pomocy zrelaksowanego umysłu i jest niemożliwe dopóki występuje wada wzroku, ale niektórzy mogą bez trudu przybliżyć się do czerni w takim stopniu, w jakim ulega poprawie ich wzrok i o ile poprawie ulegnie wzrok o tyle wzrośnie głębia widzianej czerni.Osoby, którym nie udaje się zobaczyć nawet w przybliżeniu czerni podczas palmingu, stwierdzają, że zamiast czarnego pola widzą smugi lub przepływające obłoki szarości, błyski światła, czerwone, niebieskie, zielone, żółte, itd.plamy.Czasami zamiast nieruchomej czerni widziane są przepływające poprzez pole widzenia czarne chmury.W innych przypadkach czerń pojawia się na kilka sekund, a potem zastępowana jest przez inny kolor.Zróżnicowanie wrażeń wzrokowych obserwowanych u osób, które nie widzą dobrze czerni jest bardzo liczne i czasami kuriozalne.Niektórzy byli pod takim wrażeniem pojawiających się kolorów, że nie można było ich przekonać, że w rzeczywistości wcale nie występowały i nie mogli widzieć ich swoimi oczami.Jeżeli inne osoby przy zamkniętych i zasłoniętych oczach widziały jasne światła czy kolory, ci pierwsi dopuszczali możliwość, iż te zjawiska mogą być iluzjami, ale gdy sami powtarzali ćwiczenie nadal twierdzili, że postrzegają rzeczywistość, ponieważ nie kontrolowali swojej wyobraźni.W tych najtrudniejszych przypadkach dobrze wykonywany palming łączy się z praktyką wszystkich metod poprawy wzroku opisanych w innych rozdziałach.Z przyczyn, które będą opisane w następnym rozdziale, dla większości tego typu osób wielce korzystne może być przypominanie sobie czarnego obiektu.Z odległości, z której kolor jest najlepiej widoczny, powinni patrzeć na taki obiekt, zamknąć oczy i zapamiętać kolor, po czym powtarzać do czasu, gdy pamięć nie zrówna się ze wzrokiem.Następnie, utrzymując czerń w pamięci, powinni w sposób już opisany zakryć dłońmi zamknięte oczy.Jeżeli pamięć czerni jest dobra, cała “widziana" przestrzeń będzie czarna.Jeżeli tak się nie stało lub nastąpiły zmiany w obrazie czerni, należy otworzyć oczy i spojrzeć na czarny obiekt od nowa.Dzięki tej metodzie wiele osób uzyskuje niemal doskonałą zdolność widzenia czerni w krótkim czasie, ale sporo spośród nich, nawet ci, których wzrok nie jest bardzo zły, ma ogromne trudności w stałym utrzymywaniu takiego stanu.Nie mogąc utrzymać w pamięci czerni dłużej niż przez trzy do pięciu sekund, nie potrafią również dłużej jej widzieć.Takim osobom pomaga centralna fiksacja.Mogąc zobaczyć pewną część obiektu jako ciemniejszą od całości, stają się zdolni do zapamiętania małej powierzchni przez dłuższy czas, niż byłoby to możliwe dla większej i dzięki temu są w stanie widzieć czerń przez dłuższy okres czasu.Przydatne jest także umysłowe przesuwanie uwagi (zob.rozdz.12) z jednego czarnego obiektu na drugi lub z jednej jego części na inną.Niemożliwe jest widzenie, pamiętanie, czy wyobrażanie sobie czegokolwiek nawet przez czas jednej sekundy, bez przesuwania uwagi z jednej części na inną lub na inny obiekt i powrót uwagi.Próby statycznego postrzegania zawsze spowodują napięcia.Ci, którzy sądzą, że w sposób ciągły pamiętają czarny obiekt, w sposób nieświadomy porównują go z czymś mniej czarnym lub nieustannie zmieniają jego zabarwienie i położenie.Nawet takiej prostej rzeczy jak kropka nie da się utrzymać w pamięci jako nieruchomej i doskonale czarnej, przez okres dłuższy od jednej części sekundy.Jeżeli zmiana uwagi nie dokonuje się nieświadomie, trzeba ją wywołać w sposób świadomy.Na przykład przypominać sobie czarny kapelusz, czarny but, czarną aksamitną sukienkę, czarną pluszową zasłonę, fałdę w czarnej sukni lub zasłonie, zatrzymując każdą z tych rzeczy w pamięci nie dłużej, niż przez jedną sekundę.Dla wielu osób korzystne okazało się przypominanie sobie wszystkich doskonale czarnych liter alfabetu po kolei.Inni preferowali przesuwanie się z jednego małego obiektu, takiego jak kropka, na inny lub “bujanie" takim obiektem w sposób, jaki będzie opisany później (zob.rozdz.12).Następująca metoda w kilku przypadkach wykazała dużą przydatność.Gdy ktoś widzi coś, co uważa za doskonale czarne, niech w wyobraźni położy na tym tle kawałek białej kredy, zaś na tej kredzie literę F równie czarną jak otoczenie.Wkrótce całe pole stanie się równie czarne, jak najczarniejsza część litery F.To ćwiczenie może być powtarzane wiele razy, aż do trwałej poprawy stopnia zaczernienia pola.Niemożliwa jest pamięć doskonałej czerni bez uprzedniego jej zobaczenia.Jeżeli ktoś widział ją w sposób niedoskonały, najlepsze co może zrobić, to pamiętać ją w ten sposób.Bez wyjątku wszyscy, którzy potrafią odczytać czcionkę 5 pt z bliska, bez względu na to, jak wielka jest ich krótkowzroczność lub jak wielkie mogą być zmiany chorobowe wewnątrz oka, są w stanie lepiej widzieć czerń z zamkniętymi i zasłoniętymi oczami od osób z dalekowzrocznością lub z astygmatyzmem
[ Pobierz całość w formacie PDF ]