Claude Farree Korsarz z Saint Malo

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Upadł na brzuch: Se�or capitan! zawołał rozpaczliwie no me mateis! yo os dire la verdad11. No! mruknął Tomasz, krzyżując ręce.Patrzył nie na Mulata, lecz na Mary Rackam. Jest droga, pewna droga twierdził Mulat, mówiąc wciąż po hiszpańsku, jak gdyby wtym okropnym strachu zapomniał wszelkiego języka oprócz swego, nawet gwary flibustie-rów, gwary zrozumiałej i używanej w całej Ameryce. Nie mówiłem ci? Nie mówiłem ci, że jest droga? powtarzał Tomasz zwracając się doMary. Droga ta okrąża góry z zachodu.Dwanaście mil w górę od miasta na Rio Grandę jestbród.Przeszedłszy przez ten bród z lewego brzegu na prawy, może pan wejść do Ciudad-Realu przez sawannę bez żadnej przeszkody. Droga ta podjął Tomasz, mówiąc wciąż do Mary Rackam z pewnością kryje jakąśzasadzkę. Niech pan w to nie wierzy, panie kapitanie! zawołał Mulat. %7ładnej zasadzki! Mówięprawdę!. Ale, jeżeli będzie ciągnął Tomasz to tym gorzej dla naszych trzech przewodników,których obedrę żywcem ze skóry własnym nożem. Niech tak będzie, panie kapitanie! A darujesz nam życie, jeżeli wszystko pójdzie dobrze,czy tak? Daruję życie! zgodził się Tomasz.Podszedł do korsarki i uderzył ją po ramieniu. Powiedzieli, tak czy nie? Jak ci się zdaje? tu wybuchnął konwulsyjnym śmiechem. Rany boskie! krzyknęła Mary Rackam. Ależ szelma z naszego generała! Słodki jakbaranek, jak mi życie miłe! Hurra! Niech żyje Tomasz Baranek12 wykrzyknął naraz Rudobrody.Dwadzieścia gardeł powtórzyło okrzyk: Hurra! Niech żyje Tomasz Baranek!Zmiejąc się ciągle tym samym niesamowitym śmiechem Tomasz Baranek, otworzyłprawą rękę i zwrócił ją ku flibustierom, jak gdyby tym gestem przyjmując przydomek. L Agnelet? Niech będzie! rzekł. Będę zatem odtąd Barankiem.A teraz, jazda! Ster wlewo i kurs na zachód.Zawiezmy wełnę Baranka wilczkom z Ciudad-Realu!IXZbliżywszy się na niewielką odległość od wału, Tomasz Trublet zwany Tomaszeml Agneletem zatrzymał jednym gestem gromadę szalonych głów, którym sam przewodził.11Panie kapitanie! Nie zabijaj mnie! Powiem panu prawdę (przyp.aut.).12W oryginale powieść ma tytuł: Thomas 1 Agnelet (1 agnelet jagniątko, baranek).Przydomek bohateraw tej scenie właśnie bierze początek (przyp.tłum.).65Brnąc pośród wysokiej trawy, wysunął się jakieś trzydzieści kroków naprzód, ażeby oszaco-wać dokładnie pozycję nieprzyjacielską.Trzy strzały z muszkietu rozległy się jeden po dru-gim, co świadczyło o tym, że warty bastionów bacznie czuwały.Zwisnęła także strzała, wśródobrońców bowiem nie brakło Indian.Ale Tomasz nie zważał na strzały ani na kule.Zawszegardzący niebezpieczeństwem, badał teraz tylko wygląd obwałowania, aby wybrać najlepszypunkt do ataku.Miasto Ciudad-Real w Nowej Granadzie było zbudowane na płaskowzgórzu stromymze wszystkich stron, z wyjątkiem tej, która zwracała się ku rzece.Tu prawie łagodny spadekkończył się nabrzeżem, przy którym okręty mogły wygodnie dokonywać załadunku i wyła-dunku pod osłoną kilku potężnych baterii na poziomie wody, stanowiących pierwszą linięfortyfikacji ze strony morza.Powyżej i poniżej tego nabrzeża poprzedzały fortyfikacje lądowedwie wielkie wieżyce, blankując do pewnego stopnia samą pochyłość płaszczyzny, która słu-żyła jako cokół dla miasta, wału i półkola szańców.Atak na którykolwiek punkt tej doskonalepomyślanej fortyfikacji mógł być więcej niż trudny.Przed fosą wznosił się mur poprzecinany wartowniami.Różnorodne palisady broniły wej-ścia do wielkich fortów.W najwyższym punkcie wału liczne baterie wysuwały lufy dział wewszystkich kierunkach.A ponad tymi bateriami nie widziało się już nic prócz kilku wież ko-ścielnych tak dalece wysokość murów przewyższała każdy dom i nawet każdy gmach pu-bliczny miasta.Rozległy się znowu, trzy strzały z muszkietu: straże miały czas do nabiciabroni.Kula, odbiwszy się o kamień, upadła o dwa kroki przed niewzruszonym Tomaszem.Zobaczywszy wreszcie to, co chciał zobaczyć, Tomasz zarządził odwrót, wycofując się razemze swoimi kompanami.Hiszpanie z wartowni, domyślając się, iż chce dokonać ataku, lżyli goz dala, nazywając szczeniakiem.Odpowiedział na to śmiechem [ Pobierz całość w formacie PDF ]

download @ ebook @ pdf @ pobieranie @ do ÂściÂągnięcia

Tematy