[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wydaje mi się, że to partner Johanny z Siódmego Dystryktu, ale nie przypominam sobie, bym gokiedykolwiek widziała.Im dłużej o tym myślę, tym bardziej jestem pewna, że wcale nie pojawił się naszkoleniu. No tak, niewiele był wart, ale przyjechaliśmy tu razem ubolewa. Na dodatek zostawił mnie samą z tą dwójką. Koocem buta szturcha na wpół przytomnego Beetee'ego. Dostał nożem w plecy przy Rogu Obfitości, a ona.Wszyscy spoglądamy na Wiress, która wciążkrąży dookoła,umorusana krwią.213 Tik-tak.Tik-tak  mamrocze bez kooca. Wiemy, wiemy  warczy Johanna. Tik-tak, tik-tak, rozum Pokręt trafił szlag.Te słowa najwyraz
niej przykuwają uwagę Wiress, która skręca ku Johannie, na co ta odpychają z całej siłyi przewraca. Leż i nie wstawaj, dobra?  syczy. Odczep się od niej  rozkazuję ostro.Johanna mruży brązowe oczy i patrzy na mnie z nienawiścią. Mam się od niej odczepid?  Podchodzi do mnie i zanim zdążę zareagowad, policzkuje mnie takmocno, że gwiazdy stają mi przed oczami. Jak ci się wydaje, kto ich wyciągnął dla ciebie z tej krwawejdżungli? Ty. Nie kooczy, bo Finnick przerzuca ją przez ramię, i chod Johanna wije się jak piskorz,zanosi ją do wody i kilka razy zanurza, nie zważając na wyjątkowo paskudne obelgi wywrzaskiwane podmoim adresem.Mimo to nie strzelam, po pierwsze dlatego, że jest z Finnickiem, a po drugie dlatego, żepowiedziała o Wiress i Beetee'em, że wyciągnęła ich dla mnie. O co jej chodziło z tym wyciąganiem ich dla mnie?  Spoglądam na Peetę ze zdumieniem. Nie wiem.Z początku chciałaś zawrzed z nimi sojusz  przypomina mi. No tak, chciałam, z początku  przyznaję, ale to nie jest odpowiedz
na moje pytanie.Patrzę nabezwładne ciało Beetee'ego. Ale wkrótce nic z nich będzie, jeśli czegoś nie zrobimy.Peeta bierze Beetee'ego na ręce, a ja chwytam Wiress za nadgarstek i wracamy do obozowiska na plaży.Sadzam Wiress na płyciz
nie, żeby się trochę umyła, ale ona tylko zaciska dłonie i od czasu do czasumamrocze  Tik-tak".Rozpinam pas Beetee'ego i widzę z boku przywiązany pnączami ciężki, metalowycylinder.Nie potrafię powiedzied, do czego służy, ale skoro Beetee uznał ten przedmiot za wartości�wy,ja na pewno go nie wyrzu-S14cę.Ciskam pas na piach i zastanawiam się, co dalej, bo zakrwawione ubranie przylepiło się dp ciałaBeetee'ego.Ostatecznie Peeta przytrzymuje go w wodzie, a ja powoli ściągam z niego kombinezon iwtedy okazuje się, że również bielizna przesiąkła krwią.Nie mamy wyboru, musimy rozebrad Beetee'egodo naga i dopiero wtedy umyd, ale muszę przyznad, że ta perspektywa nie robi już na mnie większegowrażenia.W tym roku przez nasz kuchenny stół przewinęło się tylu gołych mężczyzn, że po pewnymczasie przywykłam do ich widoku.Rozpościeramy na piasku matę Finnicka, a na niej kładziemy Beetee'ego, żebyśmy mogli obejrzed muplecy.Rana po cięciu nożem ma długośd niecałych dwudziestu centymetrów i biegnie od łopatki w dół,koocząc się poniżej ostatniego żebra.Co prawda nie jest zbyt głęboka, ale doszło do znacznej utratykrwi, co widad na pierwszy rzut oka, bo Beetee jest blady jak kreda.Na domiar złego krwotok jeszcze niecałkiem ustał.Przykucam na piętach i usiłuję zebrad myśli.Co mam do dyspozycji? Morską wodę? Czuję się jak mama,kiedy jej podstawowym medykamentem na wszelkie dolegliwości był śnieg.Spoglądam na dżunglę zeświadomością, że znajduje się tam cała apteka lekarstw, o ile się umie z niej korzystad.Rzecz w tym, żenie znam tutejszej roślinności.Potem przypominam sobie o mchu, który Mags podała mi dowydmuchania nosa. Zaraz wracam  mówię do Peety i wkrótce przekonuję się z zadowoleniem, że mchu w dżunglinie brakuje.Z pobliskich drzew zbieram naręcze i zanoszę z powrotem na plażę, gdzie robię z niegogruby okład, przyciskam go do rany i obwiązuję pnączami, które owijam wokół tułowia Beete'ego.Nakoniec poimy go wodą i przeciągamy do cienia na skraju dżungli. To chyba wszystko, co możemy zrobid  zauważam. Zrobiłaś dużo.Dobrze ci idzie leczenie ludzi  chwali mnie Peeta. Masz to we krwi. Niezupełnie. Kręcę głową. Odziedziczyłam krew po ojcu. Jestem o tym przekonana, boserce bije mi szyb-515ciej podczas polowania niż w trakcie epidemii. Sprawdzę, co z Wiress.Biorę garśd mchu, którego chcę użyd zamiast ściereczki, i wchodzę do płytkiej wody, gdzie nadal siedziWiress.Nie protestuje, gdy ściągam z niej ubranie i szoruję skórę, aby zeszła krew, lecz w jej szerokootwartych oczach widzę strach.Odzywam się do niej, ale nie odpowiada, tylko coraz natarczywiejpowtarza:  Tik-tak".Mam silne wrażenie, że pragnie mi coś przekazad, ale bez Beetee'ego jestem wkropce. Tak.Tik-tak, tik-tak  zgadzam się i chyba ją trochę uspokajam.Piorę kombinezon tak długo, ażnie zostaje na nim nawet najmniejsza plamka krwi, a potem pomagam Wiress włożyd go z powrotem.Wprzeciwieostwie do naszych, nie jest zniszczony, pas też nie, więc go zapinam [ Pobierz całość w formacie PDF ]