[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Istotnym punktem tego programu było stworzenie w masach pracujących dywersji w postaci ruchu „chrześcijańsko-demokratycznego".Rozwój tego ruchu i jego anty-robotnicze sojusze przedwyborcze ze skrajnie 'reakcyjnymi partiami burżuazyjnymi przypadają na pontyfikat Piusa X, inicjatora, protektora i patrona tych reakcyjnych sojuszów.Biograf Piusa X, szambelan papieski de Carli, pokazuje nam, jak Pius X przedstawiał sobie stosunki społeczne swego czasu:„Nowe ideologie i nieokiełznana żądza zysku zaatakowały odwieczny porządek oparty na klasie szlacheckiej, panującej z mandatu Boga, na nielicznej, lecz inteligentnej klasie mieszczańskiej oraz na ludzie zdyscyplinowanym politycznie przez władzę absolutną, ekonomicznie przez cechy i moralnie przez wiarę jedną i nie podlegającą dyskusji, na ludzie nie będącym wprawdzie szczęśliwym w sensie bezwzględnym, ale za to poczciwym i zrezygnowanym.Obecnie równowaga społeczna została zachwiana.chłopi często nie kochają swych panów.klasy niższe nie są zadowolone.ze swego stanu.chcą więcej zarabiać, żyć wygodniej, używać życia.Cofnąć ludzi1.„L’Economista d’Italia", nr 22 z 4 czerwca 1899 r.Artykuł pt.„Spekulacja a banki", str.233.z powrotem do bardziej prostego i chrześcijańskiego trybu życia: oto.zadania, jakie sobie obaj (tj.Pius X i sekretarz stanu, kardynał Merry del Val — A.N.) postawili" 1.Było to całkowicie zgodne z duchem reakcyjnych encyklik „społecznych" papieża Leona XIII, które Pius X realizował już na wiele lat przedtem, zanim został papieżem.Jego katoliccy biografowie podkreślają z wielkim uznaniem fakt, że jako ksiądz „n i e żywił uprzedzeń względem bogatych"2.Dowodem tego była m.in.mowa wygłoszona na nabożeństwie żałobnym za duszę pewnej wielkiej damy w roku 1863:„Była to naprawdę piękna rzecz, ta mowa poświęcona pamięci szlachetnej damy, szczególnie w tym, że młody wikary, ubogi sam i syn ubogiej rodziny, sławił bogactwo używane po chrześcijańsku" 3wypowiadając przy tym.błyskotliwy aforyzm", że ubogimi nie są żebracy -żyjący z jałmużny, „ponieważ pod pozorami ubóstwa nieraz kryją bogactwo pożądań", lecz tacy bogacze, którzy zajmują się akcją filantropijną.I właśnie do tych bogaczy — twierdzi przyszły papież — odnoszą się słowa ewangelii: „Błogosławieni ubodzy." 4Poglądy społeczne kardynała Sarto, późniejszego Piusa X, nie ustępowały w reakcyjności poglądom Leona XIII.Oto na przykład fragment przemówienia kardynała Sarto z sierpnia 1896 roku:„Skąd pochodzą błędy tych wszystkich utopii.o równości warunków itd.Wszystkie te teorie nie uznają upadku człowieka i jego degradacji.Uznawaćl Ferruccio de Carli, Pio X e il suo tempo, str.131 i 294.2 René Bazin, Papież Pius X, str.61.3 René Bazin, j.w.str.30 i 31.4.René Bazin, j.w.Jezusa Chrystusa — to znaczy uznawać grzech pierworodny.przyrodzone prawo cierpienia i rezygnacji.Kto za fundament swych studiów przyjmuje Jezusa Chrystusa, zrozumie z łatwością tajemnice nierówności losów ludzi ,na ziemi, nierówności koniecznej i n i e u n i k n i o n e j.bo jest (prawem tego świata — cokolwiek bądź się czyni, niemożliwe będzie zawsze zrównać ze sobą stojących na pierwszym miejscu w świecie i stojących na ostatnim, bogatych i biednych 1.Przy okazji warto przypomnieć, że w tym samym roku 1896 kardynał Sarto założył — "wraz najbogatszymi obszarnikami z okolic Wenecji — Bank Świętego Marka.Nie zaniedbywał też żadnej okazji przychodzenia z pomocą fabrykantom, kiedy wybuchały strajki.„Niejeden strajk zażegnało jego słowo pełne miłości" 2 pisze w poczciwości ducha ksiądz Krzeszkiewicz, a benedyktyn dodaje, że działalność biskupa Sarto spotykała się z tak wielkim uznaniem fabrykantów, że nawet fabrykanci (nie-fatolicy dawali mu wysokie sumy na „działalność społeczną”3.Wcale im się zresztą nie dziwimy, skoro właśnie „dla utrzymania swoich diecezjan z dala od socjalizmu — jak pisze (cytowany) benedyktyn Segmüller w swej aprobowanej przez władze kościelne książce — Sarto zakładał związki robotnicze”4
[ Pobierz całość w formacie PDF ]