[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Ten, kto zna pana Reinefartha, wie, że świat niesłusznie o nim zapomniał.Przez dwiedekady życia w SS miał numer 56634 mówi lektor.Burmistrza nazywa nierozliczonymnazistą i katem Warszawy .W zachodnich Niemczech wybucha wielka afera. Jestem wstrząśnięty i oburzony skarży się Reinefarth dziennikarzom Spiegla , zapewniając, że zarzuty są wyssane z palca.%7ładen sąd nie skazał go przecież za zbrodnie.Lokalna prasa pisze, że burmistrz padł ofiarąoszczerczej kampanii.Ale w Spieglu jeden z profesorów prawa opisuje spotkanie z Reinefarthemw Warszawie podczas tłumienia powstania.Zwiadek nie ma wątpliwości, że burmistrz mana sumieniu tysiące Polaków, do niemieckich prokuratur płyną materiały z Polskidokumentujące zbrodnie.Zledczy muszą wszcząć dochodzenie, lecz ich zwierzchnicy też bylinazistami, więc robią wszystko, by je umorzyć.Dokumenty uznają za fałszywki, profesora, który spotkał Reinefartha w Warszawie za niewiarygodnego.Na korzyść Reinefarthazeznaje inny kat miasta, generał SS Erich von dem Bach-Zelewski, specjalista od zwalczaniapartyzantki, który dowodził całą operacją zdławienia powstania.Bach-Zelewski po wojnie przedsądami stawał kilkakrotnie.Miał mniej szczęścia niż Reinefarth, bo w 1963 r.dostał w końcudożywocie.Ale nie za zbrodnie popełnione podczas wojny, tylko za zamordowanie sześciukomunistów w latach 30. Do końca byłem człowiekiem Hitlera.Do dziś jestem przekonanyo jego niewinności mówił wówczas jako podsądny. Ludziom wydawało się, że nazistowski zbrodniarz jest odrażającym typem.A Reinefarth był kulturalnym, sympatycznym człowiekiem i ich dobroczyńcą.MieszkańcySyltu stanęli za nim murem opowiada Marti.W 1958 r.esesman zostaje posłem do landtagu.Premier Szlezwiku dwukrotnie bierzego pod uwagę jako ministra spraw wewnętrznych, w końcu był prawnikiem i policjantem.Pod ochroną CIA Co ty tak często jezdzisz z Reinefarthem do tej Anglii? pytał Stojan w latach 50.Hansa Petersena, dyrektora uzdrowiska na Sylcie.Petersen był w SPD, ale z burmistrzemz SS żył w najlepszej komitywie.Miał wiele do powiedzenia w lokalnej gazecie i pilnował,by wokół generała nie było szumu.Z Reinefarthem można było robić niezłe interesy.Dlategow sporach, które toczył z nim Stojan, szef SPD w mieście, Petersen brał stronę burmistrza. Jezdzimy do Anglii, bo Londyn bardzo interesuje się odbudową wyspy.Chcą pomóc,inwestować tłumaczył Petersen.Prawda wyszła na jaw dopiero w latach 70., gdy Stojan pojechał do Yad Vashemw Izraelu.Otoczyła go wówczas grupka ludzi i rozmowa od razu zeszła na temat Reinefartha.Jeden z żydowskich historyków wyjaśnił mu, że Reinefarth uniknął stryczka, bo chronił gobrytyjski i amerykański wywiad.Wiedział sporo o Sowietach, zostawił w Polsce swoich dawnych konfidentów, którzyna początku zimnej wojny mogli być dla aliantów cenni.Do Anglii Reinefarth jezdził,by dzielić się wiedzą z agentami MI6 i CIA.To oni go oszczędzili, gdy w latach 60.Niemcyzaczęli rozliczać swoich zbrodniarzy.Historyk Silke von Bremen bardzo chciałaby wiedzieć, o czym Reinefarth informowałaliantów.Ale Waszyngton i Londyn niechętnie przyznają się do współpracy z nazistami.Aktaciągle są tajne.Silke nie potrafi pojąć, jak Reinefarth był w stanie schować w sobie tewszystkie wspomnienia z płonącej Warszawy.Czy rozmawiał o tym ze swoją rodziną? Cośmusieli wiedzieć.Von Bremen poznała kiedyś jego córkę, która pózniej też została prawnikiem.Podczas ucieczki przed Armią Czerwoną została gdzieś przysypana.Aby ją wydobyć, trzeba byłoodciąć jej ramię. Wydawało mi się, że nie tylko przez to jest nieszczęśliwa mówi.Stojan mówi, że żona Reinefartha była miłą kobietą.Można z nią było porozmawiaćo wszystkim.Tylko tematu polityki i przeszłości męża unikała jak ognia.W 1962 r.w Niemczech wyszła monografia poświęcona powstaniu, w którejodpowiedzialność Reinefartha za zbrodnie była przedstawiona jako bezsporna.Prokuraturawszczęła kolejne śledztwo, landtag pozbawił go immunitetu, a rada miasta w 1963 r.odwołałaze stanowiska.Reinefarth z braku dowodów został jednak kolejny raz uniewinniony.Do śmiercipracował jako adwokat i notariusz.Tablica na ratuszuRadni z Westerlandu długo debatowali o tym, jak rozliczyć się z jego przeszłością. Najpierw na miejscowym cmentarzu obok grobów polskich robotników przymusowych chcielipostawić obelisk ku czci poległych w powstaniu warszawskim.Gdy część politykówzaprotestowała, mówiąc, że rozliczać trzeba się w centrum miasta, a nie na cmentarzach,postanowiono powiesić na ratuszu tablicę.Kilka miesięcy radni zastanawiali się, czy wspominaćna niej nazwisko Reinefarth .W końcu postanowili, że tak będzie najlepiej.31 lipca 2014 r.odsłonięto tablicę z następującym tekstem: Warszawa, 1 sierpnia 1944 r.Polscy bojownicy ruchu oporu powstają przeciwkoniemieckim okupantom.Reżim narodowo-socjalistyczny każe powstanie zdusić.Ponad 150 tys.ludzi zostaje zamordowanych, niezliczona rzesza mężczyzn, kobiet i dzieci odnosi rany.Burmistrz Heinz Reinefarth jako dowódca grupy bojowej był odpowiedzialny za te zbrodnie.Zawstydzeni oddajemy hołd ofiarom i mamy nadzieję na pojednanie .Dwa tygodnie wcześniej Reinefartha w specjalnej uchwale potępili posłowie landtaguSzlezwika-Holsztynu. Landtag głęboko ubolewa, iż po 1945 r.w parlamencie zasiadł zbrodniarz wojenny.Z całą stanowczością potępia zbrodnie popełnione przez swojego byłego członka HeinzaReinefartha, a w szczególności brutalne stłumienie powstania warszawskiego.Ofiary prosio wybaczenie . BibliografiaPublikacje zwarteAnnussek Greg, Hitler s Raid to Save Mussolini: The Most Infamous CommandoOperation of World War II, Da Capo Press, Cambridge 2006Aust Stefan, Der Baader-Meinhof-Komplex, Goldmann Verlag, Monachium 2008Bar Zohar Michael, Mishal Nissim, Mossad.The Greatest Missions of the Israeli SecretService, Ecco, Nowy Jork 2012Beevor Antony, Druga Wojna Zwiatowa, Znak, Kraków 2013Beevor Antony, Stalingrad, Znak, Kraków 2008Biddle Wayne, Dark Side of the Moon: Wernher von Braun, the Third Reich, and theSpace Race, W.W.Norton & Company, Nowy Jork 2009Charles Dan, Between Genius and Genocide: The Tragedy of Fritz Haber, Father ofChemical Warfare, Jonathan Cape Ltd, Londyn 2005Chwalba Andrzej, Samobójstwo Europy, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014Czech Danuta, Kalendarz wydarzeń w KL Auschwitz, Wydawnictwo PaństwowegoMuzeum w Oświęcimiu-Brzezince, Oświęcim 1992Dachs Johann, Tod durch das Fallbeil: Der deutsche Scharfrichter Johann Reichhart(1893-1972), MZ Buchverlag, Regensburg 2012Diedrich Torsten, Paulus Das Trauma von Stalingrad: Eine Biographie, VerlagFerdinand Schningh, Padeborn 2008Engelmann Roger, Das MfS-Lexikon: Begriffe, Personen und Strukturen derStaatssicherheit der DDR, Ch
[ Pobierz całość w formacie PDF ]