[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Ponieważ nasz ukochany monarcha spłodził trzynaście córek, anie ma syna.Chce zapewnić sobie spadkobiercę.- A co ma jedno z drugim wspólnego? - zapytał Juma zaskoczonyodpowiedzią.- W dawnych czasach, kiedy ludzkość żyła jeszcze na Ziemi, byłotam zwierzę spokrewnione ze słoniem o nazwie nosorożec.Zostałwytępiony ze względu na róg, który wyrastał mu na czubku nosa.Juma patrzył na niego nic nie mówiąc.Chagalla znowu wypuścił kłąb cygarowego dymu i ciągnął dalej.- Powodem, dla którego zwierzę to wytępiono, była chęć zdobyciaowego rogu, który miał falliczny kształt; przypuszczano, że spożycietego rogu, oczywiście w formie sproszkowanej, wzmacnia męskość.Generał przerwał, zastanawiając się nad czystą głupotą tego, comiał wyjaśnić.- Nie ma już nosorożców i ich rogów - ciągnął dalej - ale są te dwakły.Zbliżone są kształtem do rogu nosorożca, a musisz pamiętać, żetrzydzieści cztery żony naszego ukochanego władcy - spośródczterdziestu siedmiu - są bezpłodne, a on sam nie staje się wcalemłodszy i sprawniejszy seksualnie.Teraz możesz sam wyciągnąć z tegownioski.- Zaatakujemy Plantagenet II, żeby mógł częściej cieszyć sięswoimi żonami? - zapytał Juma z niedowierzaniem.- Oczywiście, że nie. - Ale&- Zaatakujemy Plantagenet II, ponieważ on myśli, że będzie mógłczęściej cieszyć się swoimi żonami.- Ależ to szaleństwo! - wykrzyknął Juma.- Dlaczego po prostu niekupimy tych kłów?- Chcieliśmy kupić, ale spotkaliśmy się z odmową.Wydaje mi się,że to właśnie wtedy Allach zasugerował, że powinniśmy ruszyć nawojnę - dodał z gorzkim uśmiechem.- Czy róg nosorożca był środkiem podniecającym?- Oczywiście, że nie.- To i kły słonia też nie są.Dlaczego ktoś mu tego nie powie?- Czy zgłaszasz się na ochotnika?- Nie, ale&- Jeżeli znajdziesz kogoś, kto będzie skłonny powiedzieć naszemuukochanemu władcy, że nie ma nadziei na poprawę jego możliwościsypialnianych, zawiadom mnie o tym.Tymczasem szykuj się do walki.Juma potrząsnął głową z przerażeniem.- Wyruszamy zatem na wojnę, ponieważ nikt nie chce wyjaśnićszaleńcowi, że przerośnięty, ząb nie jest środkiem podniecającym?- Tak to wygląda - odparł Chagalla ponuro.- Staraj się pamiętać,że służymy naszej planecie, która jest wieczna, a nie naszemu władcy,który jest tymczasowy.Juma pokręcił głową.- To jest zła wojna - powiedział z przekonaniem.- Allach niepozwoli nam wygrać.- Z moich studiów historycznych wyciągnąłem wniosek, że Allachzazwyczaj faworyzuje tę stronę, która dysponuje większą siłą ognia -odparł Chagalla.Inwazja zaczęła się zle.Omalże w ogóle nie spaliła na panewce,gdy osobisty mullah Rashida, Shereef Hassim, odmówił udzieleniadyspensy oddziałom na jedzenie skondensowanych racjiżywnościowych, kiedy dowiedział się o celu wyprawy.Rashid skazał gona śmierć, ale jego następca również odmówił.Zanim monarcha znalazłduchownego, który uznał, że w czasie wojny armia i marynarka mogąjeść mięso zwierząt, które nie zostały zabite w sposób rytualny, zginęło ośmiu duchownych, a flota musiała pozostać w portach przezdodatkowo trzydzieści sześć godzin.Wreszcie flota wystartowała w kierunku oddalonego systemuPlantagenet.Major Juma po spędzeniu pierwszych dni w swojejmaleńkiej kabinie, jeszcze raz zameldował się u generała.- Wejdz - powiedział Arab Chagalla, gdy młody oficer stanął wdrzwiach jego stosunkowo dużej kabiny.- Dziękuję, sir.- Napijesz się może kawy bez cukru? - zapytał Chagalla,wskazując na dzbanek stojący obok niego na stole.- Nie, dziękuję, sir.- Usiądz - skinął głową w kierunku wolnej koi.- Mój dom jesttwoim domem.Na miarę możliwości - skrzywił się.Juma wszedł do kabiny i drzwi zamknęły się za nim.- Czy ta kabina jest bezpieczna? - zapytał, zbliżając się do koizawieszonej na ścianie działowej.- Bezpieczna? - zmarszczył brwi Chagalla.- Czy nikt nas nie usłyszy?- Nie.- To dobrze - powiedział Juma.Usiadł i pochylił się do przodu.Przyszedłem do pana, ponieważ panu ufam, a sam nie jestem w stanienic zrobić.Opracowałem plan - dodał niepewnie.- Zdobycia Plantagenet II? - zapytał Chagalla, dając młodszemuoficerowi szansę wycofania się z tematu, który wyraznie chciał omówić.- Zabicia Amina Rashida
[ Pobierz całość w formacie PDF ]