[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nóż ten zatruty piersi mi rozerwie,Jeżeli w ręce męża wpadnę żywa,I serce moje bijące ukąsiJak żądło osy.Już po jednej stronieJadem zmazany okropnie poczerniał,I zarumienił się rdzą, pozieleniał;- druga strona jeszcze nie dotkniętaSliną wężową, czysta jak tasakiZ
wieżo na krętym brusie pociągnione.211Juliusz SłowackiWchodzi %7łołnierz.Co słychać?%7łOA
NIERZPanie! wszystko zawichrzoneNa polu walki jak w burzliwej chmurze.BALLADYNACzy przegrywamy?%7Å‚OA
NIERZNa szańcowej górze,Gdzie rosną brzozy nad z
ródłem, widziałemGrafa Kirkora; otoczony wałemZabitych ludzi, trzyma się i sieczeJasną siekierą.BALLADYNAZ czymżeś ty człowiecze,Do mnie przysłany?%7łOA
NIERZDonoszę ci, książę, że dwiestu ludzi przekupionychwczoraPrzeszło na polu z szeregów KirkoraNa stronę naszą.Jeśli się rozwiążeN a lewym skrzydle łuczników gromadaKupiona złotem, pole będzie nasze.212BALLADYNABALLADYNAJeszcze nie przeszli! opieszała zdradaGorsza niż wierność.Idz
w bojową kaszęZ łyżką żelazną, jeżeli w nią wpadnieGłowa jakiego wodza, będziesz panem.Rozumiesz? można spoza góry snadniePodejść.zaskoczyć na plecy, czakanemCiąć w łeb stalowy.Idz
- bić -- i zabijać.Wchodzi drugi GoniecGONIECLewe się skrzydło zaczęło rozwijaćI pierzchać w Gnezno.wkrótce walki koniec.Przy nas zwycięstwo.BALLADYNADobrej wieści goniecNiech ma zapłatę.Daje pieniądzeCzy wódz wrogów wzięty?GONIECWidziałem sztandar Kirkora zatkniętyNa małym wzgórku, gdzie rosną trzy brzozy;A trupów szaniec urosł tak wysokoOkoło niego, że my pełni zgrozy,Ani wziąć wodza mogliśmy na oko,Ani przestąpić umarłego wału.213Juliusz SłowackiBALLADYNAJeżeliś pełny męstwa i zapału,Jeśli chcesz kiesy po wierzch pełnej srebra,Idz
na ten wzgórek, niech ci trupie żebraBędą drabiną, postronkami włosy.Idz
i zabijaj.Słychać okrzyki.Co to są za głosy?Kostryn wchodzi zbrojny i krwią pomazanyA Kirkor?KOSTRYNZginął.BALLADYNAchowając nóż zatruty po jednej stronieMiałam nóż gotowy.Winnam ci życie.Naczelników głowyNiech kat pościna idz
, wydaj rozkazy.Kostryn wychodzi.Głosy za namiotemNiech żyje wódz nasz, Fon Kostryn!BALLADYNANiech żyjeWódz wasz, Fon Kostryn.powtarzam wyrazy214BALLADYNAJak głupia sroka.rzucę się na szyjęNiemca i węzłem pocałunków zduszę.Kostryn wprowadza poselstwo ze stolicy- jeden z obywateli niesie na tacy złotej chleb i sól.KOSTRYNOto poselstwo z poddanej stolicy.BALLADYNAKazałeś wieszać?KOSTRYNPierwsi buntownicyJuż zgromadzeni pod maćkową gruszę;A ta się cieszy, że do siego rokuDwa razy będzie nosiła owoce.BALLADYNAdo poselstwa miejskiegoCzego wy chcecie?Posłowie klękają.POSEA
MIEJSKIAniele z obłoku!Do ciebie serca narodu sieroceWznoszą się wszystkie, ty bądz
kraju panem.Stolica całym zniżona kolanemCzeka na ciebie z otwartymi bramy.Witaj więc! witaj, miły hospodynie!215Juliusz SłowackiSerca i skarby, i wszystko, co mamy,Pod nogi twoje strumieniem popłynie,Boś już zasłużył na wdzięczność naroduSkaraniem hersztów, którzy nas uwiedli.Ci nas mękami, karą miecza, głodu,W mieście trzymali; a nasze zaś sercaCiebie szukały.Obyśmy dowiedli,%7łe między nami żaden przeniewiercaNa gniew twój, wielki panie, nie zasłużył,Obyś żył długo, obyś skarbów użył,Obyś nieszczęsną przyciśnionych doląI tu przed tobą klęczących na prochuPrzyjął łaskawie.Chlebem cię i soląWitamy, panie.BALLADYNAdo KostrynaCzy z tego motłochu%7ładen przeciwko mnie nie nosił broni?KOSTRYNDwóch językami walczyło po mieście,Lud namawiając do boju.BALLADYNAGdzie oni?KOSTRYNwskazującPan burmistrz Kurier i Pismo.216BALLADYNABALLADYNAPowieścieObu rycerzy burmistrzów na dzwonieWieży zamkowej.Pierwszy z posłówPanie! w twoim łonieKamienne serce.BALLADYNATo wreście, to wreścieNa wasze prośby ułaskawiam obu.Wybić im zęby i wyłamać szczęki,Niechaj nie walczą.PIERWSZY Z POSA
ÓWWiÄ™c nie ma sposobuUbÅ‚agać ciebie przez Å‚zy ani jÄ™ki,%7Å‚elazny panie nasz?BALLADYNAJestem kobietÄ….WidzÄ…c, że siÄ™ cofajÄ… z przerażeniem.Cóż to? cofnÄ™li siÄ™ jak od zarazy,I znów jak wiatrem koÅ‚ysane żytoBijÄ… gÅ‚owami?PIERWSZY Z POSA
ÓWNa twoje rozkazyCzekamy, pani, panuj z ludu wolÄ….217Juliusz SÅ‚owackiBALLADYNABez ludu woli.Dajcie mi chleb z solÄ….PosÅ‚owie, ufam drożdżom tego ciasta.Chodz
tu, Kostrynie.Winnam ci tak wiele,%7łe ci półowa zdobytego miasta,Półowa kraju i chleba półowaSłusznie należy.Wyjmuje nóż zatruty po jednej stroniei rozcina na dwoje chleb.Wszystkim się podzielę,A serce wez
miesz całe.KOSTRYNklękającO! królowo!BALLADYNAkosztując chleb widzi, że Kostryn także je podanąsobie połowęCzyń, co ja czynię.Nie lękam się jaduW chlebie poddanych.Choćby miasto żytaUz
yli łusek żelaznego gadu,Smaczną ci będzie żelazem zdobytaBułka.Jedz, proszę.trzeba ludziom wierzyć.A teraz każcie z tryumfem uderzyćW trąby zwycięskie.Idz
my wojownicy,Do otworzonej żelazem stolicy.Wychodzi oparta na Kostrynie, za nią posłowie i lud.218BALLADYNASCENA IVSala królewska w Gneznie - tron w głębi.- Kanclerz u stóp tronu.Panowie państwa.Wawel dziejopis.- Paz
.- Dwór.--Sędziowie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

czarkowski.pev.pl