[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gimilkhad urodził się w roku3044, zmarł w 3243 44.XXIV Tar-Palantir (Ar-Inziladun)Urodził się w roku 3035, rządził lat 78, aż do śmierci w roku 3235.%7łałując postępkówpoprzedników, chętnie odnowiłby przyjazń z Eldarami i Władcami Zachodu.Inziladunprzyjął imię Tar-Palantira, był bowiem człowiekiem dalekowzrocznym, tak dosłownie,jak i w przenośni.Przeciwnicy Króla obawiali się jego zdolności przewidywania.Wiele czasu spędzałw Andunie, jako że jego babcia ze strony matki Lindorie, należała do książęcego rodui była siostrą Eandura, piętnastego księcia Andunie, i dziadka Numendila, który byłw czasach Tar-Palantira księciem Andunie (i kuzynem władcy zarazem).Tar-Palantirnie raz wspinał się na pradawną wieżę Króla Minastira i tęsknie spoglądał na Zachódz nadzieją, że może ujrzy żagiel statku przybywającego z Eressei.Wszelako nigdy jużżaden okręt nie nadpłynął z tamtych stron, a to za sprawą zuchwałości Królów orazpogłębiającej się degeneracji mieszkańców Numenoru.Gimilkhad bowiem kontynuowałdzieło Ar-Gimilzora, stając się przywódcą Stronnictwa Królewskiego i przeciwstawiającsię woli Tar-Palantira na tyle jawnie, na ile starczało mu śmiałości, częściej wszakdziałając skrycie.Przez jakiś czas wszakże Wiernych zostawiono w spokoju, a Królzachodził czasami na Zwięte Miejsce na szczycie Meneltarmy.Ponownie też otoczonotroską i szacunkiem Białe Drzewo.Tar-Palantir wywieszczył bowiem, że kiedy Drzewoumrze, wówczas też znikną ze świata Królowie Numenoru.Tar-Palantir ożenił się pózno i nie miał syna, tylko córkę, której nadał w języku elfówimię Miriel.Kiedy jednak umarł, wziął ją za żonę Farazon, syn nieżyjącego już wówczasGimilkhada.Uczynił to wbrew woli dziewczyny i przeciwko prawom Numenoru, jakoże była ona córką brata jego ojca.Potem wydarł Berło, ogłaszając się Ar-Farazonem(Tar-Kalionem), a Miriel nazywając Ar-Zimrafel45.43Dwie tablice genealogiczne podają, że jej ojcem był Gimilzagat, drugi syn Tar-Kalmakila (urodzonyw 2630), co nie jest żadną miarą możliwe.Musiało dzielić ich więcej stopni pokrewieństwa.44Istnieje pewien w znacznym stopniu stylizowany wzór kwiatowy, narysowany przez mojego ojca,a przypominający szkic pomieszczony w książce Pictures by J.R.R.Tolkien (1979, Rysunki J.R.R.Tolkie-na), strona 45 po prawej na dole.Obrazek zatytułowano Inziladun.Tak też jest podpisany w piśmie Fe-anoriana, wraz z transliteracją nazwy: Numellote [ Kwiat Zachodu ].45Według AkallabSth (Silmarillion, str.328), Gimilkhad zmarł na dwa lata przed dwusetną rocznicąurodzin (bardzo wcześnie jak na potomka Elrosa, nawet w czasach zmierzchu tej dynastii) .65 XXV Ar-Farazdn (Tar-Kalion)Najpotężniejszy i ostatni Król Numenoru.Urodził się w roku 3118, rządził 64 lata.Zginął w Upadku w roku 3319.Uzurpator, odebrał tron należący prawnie do żony46.Tar-Miriel (Ar-Zimrafel)Urodziła się w roku 3117, śmierć poniosła w Upadku.O wszystkich czynach Ar-Farazona, zarówno tych chwalebnych, jak i szalonych,wzmiankuje szerzej opowieść o Upadku Numenoru, spisana przez Elendila i przechowy-wana w Gondorze47.46Jak zostało to odnotowane w Dodatku A do Władcy Pierścieni, Miriel winna zostać czwartą panu-jącą Królową Numenoru.Ostatnia rozbieżność między Dynastią Elrosa a Kroniką Królestw Zachodnich dotyczy lat panowa-nia Tar-Palantira.Akallabeth podaje (Silmarillion, str.327), że Inziladun przejąwszy Berło wybrał sobiewedle dawnego obyczaju imię w języku elfów - Tar-Palantir , podczas gdy w Kronice Królestw Zachod-nich (Powrót Króla, str.477) odnajdujemy wzmiankę: 3175 - Skrucha Tar-Palantira.Wojna domowaw Numenorze .Wydaje się niemal pewnym, że datą wstąpienia Tar-Palantira na tron był rok 3175, szcze-gólnie, że taką właśnie datę zapisał pierwotnie ojciec w Dynastii Elrosa , jako rok śmierci Ar-Gimilzo-ra, i dopiero pózniej poprawił ją na 3177.Podobnie jak w przypadku datowania śmierci Tar-Atanamira(por.przypis 10 powyżej), trudno pojąć, czemu miała służyć ta drobna zmiana pozostająca w sprzeczno-ści z Kroniką Królestw Zachodnich.47To jedyna wzmianka przypisująca Elendilowi autorstwo Akallabeth.Gdzie indziej powiada się tak-że, że historia Aldanona i Erendis, jedna z nielicznych opowieści zachowanych z Numenoru zawdzięczaswe przetrwanie Elendilowi, dla którego była szczególnie istotna. IV.HISTORIA GALADRIELI I KELEBORNA I AMROTHA, KR�-LA LORIENNie ma w historii Zródziemia drugiej równie zawiłej opowieści, jak ta traktującao Galadrieli i Kelebornie.Trzeba też zaznaczyć, że tradycyjne przekazy im poświeconezawierają sporo zasadniczych niekonsekwencji, chociaż spojrzawszy na sprawę inaczej,można powiedzieć, że po prostu rola Galadrieli w dziejach Zródziemia ujawniała sięstopniowo, tak zatem opowieść o niej ulegała kolejnym modyfikacjom
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
